لباس محلی لری

لباس محلی لری در نهایت زیبایی و سادگی نمادی از پوشش اصیل اسلامی است که امروز جز در برخی مناطق روستایی و عشایری شاید دیگر نتوان نشانی از آن یافت. نوع دوخت لباس محلی لری و رنگ‌های به کار رفته در این پوشش‌ها منحصر به فرد و بی‌نظیر است. لباس مردمان لرستان با رنگ های شاد و سرزنده و سادگی نمادی از پوشش اصیل ایرانی و پیشینه کهن و غنای فرهنگی این خطه از سرزمینمان است. در ادامه مقاله “لباس محلی لری” همراه ایلیا گشت باشید. 

لباس محلی سنتی لری

لباس محلی لری با توجه به شرایط اقلیمی و نیاز آنها در گذشته های دور طراحی شده و برای نمایش شان اجتماعی، سن و … با تغییر رنگ در پارچه لباس استفاده می کنند، بدین گونه که زنان جوان لباس های ملون و شاد به تن دارند و زنان مسن تر با سربندی سیاه و سفید از پارچه‌هایی به رنگ تیره با طرح‌های ساده می پوشند.

با تمام ویژگی های خاص و منحصر به فرد پوشاک مردم لرستان، امروز شاید تنها برتن برخی از عشایر دیده شود. همه افسانه‌ها و پیشینه مردمان دیار لرستان با آداب‌ورسوم و پوششی پیوند خورده است که اگر در ایران اسلامی بی نظیر نباشد می‌شود گفت کم‌نظیر و تکرار نشدنی است.

لباس محلی لری زنان

پوشاک زنان لر بنا به موقعیت اجتماعی، اقتصادی و از طرفی شرایط سنی از ویژگی‌های مشخصی برخوردار است به طوری که پوشاک زنان جوان لر با پارچه‌های الوان در رنگها و طرح‌های شاد با سربندهای زیبا و رنگی است و زنان مسن تر پارچه‌هایی به رنگ تیره با طرح‌های ساده و سربندی سیاه و سفید را ترجیح می‌دهند.​ روسری‌های زنان لر که در زبان محلی به آن «گل ونی» می‌گویند علاوه بر پوشیده بودن، زیبایی خاصی به زنان لر می‌دهد.

“تره” و “گل ونی” سرپوش ابریشمی مخصوصی است که زنان لر به سر می‌بندند و به لری آن‌ها “ساوه” می‌گویند. “تره” را در حالت عادی و در روزهای معمولی می‌بندند ولی زنان لرستانی برای شرکت در مراسم جشن و سور، نوعی از آن‌ها به نام “گل ونی” که رنگین است روی تره می بندند. پیراهن زنان لر دارای برشی ساده، بلند و گشاد با طرح‌های گلدار و رنگهای متنوع است.

قسمت های مختلف لباس محلی لری زنان

لباس محلی لری زنان دارای قسمت‌های مختلفی چون «کلنجه» ، «سرداری» یا «کمر چین» و «جلیقه» است.​ «کلنجه» کت مخملی است که بر روی پیراهن زنان لر پوشیده می‌شود و یقه و لبه‌های دم آستین و دور شکاف آن یراق‌دوزی و نواردوزی شده است.

«سرداری» که پوششی است بلند تا به پشت پا، جلوی آن بدون دکمه است با آستینی تا آرنج که اغلب از مخمل با رنگهای مشکی، سبز و قرمز تهیه می‌شود. «جلیقه » که همیشه باز است و دکمه ندارد و در قسمت جلوی آن یراق‌دوزی و سکه دوزی شده است.

شلوار یا به زبان محلی لرستان «شاوال» عبارت است از زیر جامه ای لیفه‌دار یا کمری دار به مدل شلوارهای کردی از پارچه‌های الوان رنگی که زیر پیراهن می‌پوشند. شلوار زنان لر از لحاظ ترکیب و جنس پارچه دو قسمتی و دورنگی است به طوری که از دمپا تا حدود بالای زانو، پارچه ساده با نقش‌بندی و نواردوزی شده است و قسمت بالاتر به رنگ دیگر و گلدار است.

لباس محلی لری مردانه

مردان لرستانی نیز دارای پوشش ساده ای هستند که جنبه‌های تزئین آن کمتر است و در عرف معمول این دیار به «شال و ستره» معروف است. شلوار مردان لر به طرح و هیبت شلوارهای کردی است و پیراهن آنان با برش ساده و اغلب به رنگ سفید و گاه رنگی است.

پیراهن مردان لر که در گویش محلی به آن «جومه» یا «کراس» می‌گویند دارای آستین های بلند و یقه‌ گرد بوده و از جنس کرباس و به رنگ سفید تهیه می‌شد.​ «شال» پارچه بلند و سفیدی است به عرض 90-60 سانتی متر و به طول 9-6 متر از جنس چلوار که آن‌ها چند دور به کمر می پیچانند و علاوه بر آن در مواقع ضروری از آن به عنوان کفن، پیچاندن محل زخم یا طناب استفاده می‌کردند.

«ستره» قبای مخصوصی است که اندازه آن تا زیر زانو بوده و بیشتر در مواقع رسمی از آن استفاده می‌شود و از قدیمی ترین انواع پوشاک در ایران است که در طرح‌های گلدار و شاد برای مراسم شادی و جشن و در طرح‌های ساده با رنگ های کم مایه در انجام مراسم تشریفاتی و عزا به کار می آید.