ماداگاسکار جزیره‌ای بسیار بزرگ و زیبا است که توجه گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است. ماداگاسکار امروزه چهارمین جزیره بزرگ دنیاست. این جزیره حدود 88 میلیون سال پیش از هند جدا شد و پس از آن هیچ‌گاه به خشکی‌های دیگر دنیا متصل نبوده است. این جدایی طولانی باعث شده تا اغلب گیاهان و جانورانش بی‌همتا باشند و در جای دیگری از دنیا پیدا نشوند. ماداگاسکار از سال ۱۸۹۶ مستعمره فرانسه شد و توانست در ژوئن ۱۹۶۰ به استقلال برسد. ایرانیان برای سفر به این جزیره نیاز به تهیه ویزا ندارند.
در حدود ۲ کیلومتری آنسوی سواحل ماداگاسکار، در خلیج آنتونگیل یک جزیره کوچک، استوایی و غیر مسکونی به اسم Nosy Mangabe هست که با جنگل های انبوه پوشیده شده و هیچ کس به طور دائمی در آن زندگی نمی کند. در قرن های ۱۶ و ۱۷، کشتی های هلندی در مسیر رسیدن به کشور های شرقی معمولا برای استراحت در این جزیره توقف می کردند. هدف آن ها از این توقف تعمیر کشتی های شکسته، درمان افراد دریا زده و همینطور تهیه ی آب شیرین بود. منابع فراوان آب شیرین این جزیره به خاطر بارندگی زیادی است که در همه ی ماه های سال جنگل های جزیره را سیراب می کند. آب های شیرین فراوانی که از قله ها و صخره های جزیره سرازیر می شوند یکی از بهترین منابع آب شیرین به شمار می روند.
وقتی کشتی ها برای گرفتن آب در این جزیره متوقف بودند ملوان ها گاهی برای سرگرمی شروع به گشت و گذر در کنار سواحل می کردند و اسم خودشان را بر روی سنگ ها و صخره ها می نوشتند. بعضی ها اسم کشتی، اسم ناخدا، تاریخ ورود و خروج از جزیره را هم حک می کردند و ببدین ترتیب سیستم بومی پیام رسانی شروع به رشد کرد. ملوان ها قبل از اینکه جزیره را ترک کننده نامه ها و پیغام هایی را در جزیره رها می کردند. آن ها دور نامه ها را به دقت با نخ می پیچیدند و آن ها را به کمک زغال ضد آب و در پای سنگ ها در زیر زمین چال می کردند. هدف این بود که کشتی هلندی بعدی که در این جزیره لنگر می گیرد این پیغام یا نامه را بخواند و آن را به گیرنده ی مورد نظر برساند.
در اوایل دهه ۱۹۲۰، یک بازرس فرانسوی که مسئول جنگل های این جزیره بود ده ها سنگ نوشته را کشف کرد. در سال ۲۰۱۲، یک تیم از محققان به سرپرستی یک باستان شناس اتریشی نامه ها و سنگ های بیشتری را کشف کردند. در طول مدت این تحقیق ۴۰ کتیبه پیدا شد که در فاصله ی سال های ۱۶۰۱ تا ۱۶۵۷ توسط ملوان های حداقل ۱۳ کشتی هلندی در این محل به جا مانده بودند.
سنگ نوشته های جزیره ماداگاسکار در ساحل کوچکی بر روی چندین صخره و سنگ حکاکی شده اند، ساحلی که همچنان به نام ساحل هلندی ها معروف است. اگر نوشته این سنگ ها را بخوانید گاهی با داستان های جذابی روبرو می شوید مثلا بر روی یکی از سنگ ها نوشته شده که کشتی «میدل برگ» بعد ار اینکه همه ی بادبان های خود را در گردبادی سخت از دست داد در سال ۱۶۲۵ به این جزیره رسید. افراد این کشتی مجبور شدند به مدت ۷ ماه در این جزیره بمانند تا کشتی کاملا تعمیر شود. کشتی بعد از تعمیر دوباره به دریا نوردی اش ادامه داد اما این بار به جای شرق به هلند برگشت. اما متاسفانه «میدل برگ» هیچ وقت به خانه نرسید چون در نزدیکی جزیره ی سنت هلن در اقیانوس اطلس جنوبی مورد حمله ی پرتغالی ها قرار گرفت و غرق شد به طوری که حتی یک نفر هم نتوانست جان سالم به در ببرد.
در اواخر دهه ۱۶۰۰، هلندی ها فهمیدند که هیچ کدام از این پیغام ها به دست آنی که باید نمی رسد! به همین دلیل این سیستم عجیب و غریب پیام رسانی را رها کردند. گاهی حتی کارکنان شرکت های رقیب، نامه ها را از کناره های صخره ها می دزدیدند و از اطلاعات آن برای دنبال کردن فعالیت رقبایشان استفاده می کردند برای همین کشتی های هلندی افراد محلی را به کار گرفتند تا این نامه ها را جمع آوری کنند.
منبع: amusingplanet.com
