مهدیه |Mahdia

مهدیه شهری ساحلی در تونس ، در جنوب موناستیر و جنوب شرقی سوس است.این شهر یک مرکز استان در شمال سفاکس است. این برای صنایع مرتبط با فرآوری ماهی و همچنین بافندگی مهم است. این مرکز استان مهدیه است. کشتی مهدیه ، کشتی غرق شده ای که در ساحل مهدیه یافت شده و حاوی گنجینه های هنری یونان است و مربوط به حدود 80 سال قبل از میلاد مسیح است ، قسمت اولیه حکومت روم در این منطقه است. مسلم مهدیه در سال 921 توسط فاطمیان تحت خلیفه عبدالله المهدی تأسیس شد و پایتخت ایفریقیه شد. این شهر به دلیل نزدیکی با دریا ، و پیمانکاری که شهرک مهم نظامی از زمان فینیقیان در آن بود به عنوان پایتخت انتخاب شد.

در سال 1087 ، این شهر با حمله به کشتی های جنوا و پیزا که ناوگان مسلمانان در بندر را آتش زدند مورد حمله قرار گرفت. این حمله نقش مهمی در تصرف مسیحیان از كنترل مدیترانه غربی ، كه اجازه می داد صلیب جنگ اول از طریق دریا تأمین شود ، داشت. سلسله زیریر سکونت خود را در قرن یازدهم میلادی در اینجا داشت اما با فتح نورمن در سال 1148 این شهر به پایان رسید. در سال 1160 این شهر تحت سلطه المحد قرار گرفت. نقش پایتخت توسط تونس در قرن دوازدهم میلادی در دوره المحد  را به عهده گرفت ، که در دوران سلسله هفسید نیز باقی ماند. برخی از ساختمانها هنوز از سده های دهم و یازدهم وجود دارد ، مانند مسجد بزرگ و کاسبه که به یک جاذبه مهم گردشگری به شهر تبدیل شده اند. بعداً این شهر مورد حملات بسیاری قرار گرفت. در سال 1390 هدف جنگ صلیبی باربارانی بود که یک ارتش فرانسه محاصره شهر شد اما نتوانست آن را به دست بگیرد.

مهدیه در سال 1550 توسط اسپانیایی ها به اسارت درآمد. یک پادگان اسپانیایی تا سال 1553 در آنجا ماند. چارلز پنجم پس از آن شارل این شهر را به دستور سنت جان که بر مالت حكومت می كرد ، پیشنهاد كرد اما آنها از این امر خودداری كردند كه آن را بسیار گران می دانند. امپراتور دستور داد تاجیكار سیسیل ، خوان دو وگا ، علیرغم اینکه این یك دژ مهم استراتژیك بود ، مهدیه را از بین ببرد. کارهای تخریب توسط هرناندو دو آکوئا انجام شد. اندکی پس از آن که مهدیه توسط عثمانی ها دوباره مورد استفاده قرار گرفت ، اما فقط برای زندگی با ماهیگیری و کار با روغن کار کرد و شهر اهمیت لجستیک و تجاری خود را از دست داد. تا قرن 19 تحت حاکمیت ترکیه باقی ماند.در زمان اشغال نازی ها از تونس در جنگ جهانی دوم ، مهدیه محلی بود که خالد عبدالوهاب تقریباً دوهزار یهودی تحت تعقیب را مخفی کرد.