راز مجسمه های جزیره ایستر چیست ؟
مجسمه های جزیره ایستر شیلی را شاید در اینترنت دید ه باشید. امروز بیشتر راجع به آن میشنوید. شیلی یا جمهوری شیلی، یکی از کشورهای قاره آمریکاست که در بخش جنوبی این قاره واقع شده و پایتخت آن شهر سانتیاگو است. اگر روی نقشه آمریکای جنوبی را مشاهده کنید خواهید دید که چطور کشور باریک و ممتد شیلی با وجود داشتن حدود 180 کیلومتر و بیش از 4300 کیلومتر خط ساحلی در کنار اقیانوس آرام قرار گرفته است. شیلی با کشورهای پرو از شمال، بولیوی از شمال شرق، آژانتین در شرق و پایین ترین نقطه پایین آن هم مرز است.
جزیره ایستر در شیلی یکی از دور افتاده ترین نقاط جهان است و صرف نظر از مکان آن و یا شاید به دلیل مکان آن، یکی از پر رمز و راز ترین مکان های این کره ی خاکی است که جذابیت های بی شمارش باعث شده تا گردشگران زیادی به هر سختی ای که هست خودشان را به آن جا برسانند و این منطقه را از نزدیک ببینند. این جزیره به خاطر سرهای بدون بدنش شناخته شده است، مجسمه های سنگی عجیبی که فقط یک سر غول پیکرند و بس! به این سرها، موآی (Moai) گفته می شود و سال های سال است که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است، آما آیا وقت آن نرسیده که پرده از این راز شگفت انگیز برداشته شود؟
بومی های جزیره ایستر در شیلی به این منطقه راپا نوی (Rapa Nui) می گویند و در واقع ایستر، نامی انگلیسی است که در سال ۱۷۲۲ و بعد از پیدا شدن یک کشتی هلندی در آن به این جزیره داده شد. دانشمندان بر این باورند که قدمت این جزیره به سال ۷۰۰ تا ۱۱۰۰ بعد از میلاد مسیح بر می گردد و از سال ۱۶۰۰ بعد از میلاد مسیح، جمعیت این جزیره به ۱۵۰۰۰ نفر رسید.
زمانی که هلندی ها تمدن مردم جزیره ایستر در شیلی را دیدند، این جزیره به خاطر جمعیت بیش از حد و جنگل زدایی های غیر اصولی اش در ضعیت بد و رو به افتی قرار داشت با این حال این مجسمه های بدون سر اسرار آمیز همچنان مانند قبل پا برجا بودند و مانند معمایی حل نشده در ذهن ها باقی مانده بودند. متاسفانه گذشت زمان، شرایط آب و هوایی و جنگ های قبیله ای باعث شده تا این سرها دچار فرسایش شوند و روی زمین بیفتند اما ۵۰ عدد از آن ها دوباره به همان حالت قبل در سر جای خود قرار داده شدند.
امروزه جزیره ایستر در شیلی به یکی از مقصدهای گردشگری دیدنی، جذاب و فرهنگی این کشور تبدیل شده است و صنعت توریسم در آن روز به روز رو به رشد است. اما فقط نیمی از ساکنان آن از بومی های خود جزیره هستند با این حال هنوز هم که هنوز است فرهنگ های بومی وسنتی در آن حفظ شده است. در واقع مجسمه های موآی دلیل اصلی سفر به جزیره ایستر در شیلی هستند، مجسمه هایی که هنوز هم برای خیلی ها معما اند.
اگر چه همان طور که در ابتدا هم گفته شد، این مجسمه ها در یکی از دور دست ترین مکان های روی زمین قرار گرفته اند اما ارزش رفتن و به جان خریدن مسافت طولانی را دارد. اگر بتوانید به کشور شیلی بروید، از آن جا و تاهیتی پروازهای منظمی وجود دارد که کارتان را راحت تر می کند.
هیچ سفری به جزیره ی ایستر بدون دیدن مجسمه های موآی کامل نمی شود و چیزی که بیشتر از هر چیز دیگری باعث تعجب گردشگران می شود این موضوع است که این مجسمه های موآی را در همه جای جزیره می توان دید مثلا در ساحل آناکنا، ساحل زیبا و سفید شنی ایستر می توانید هفت عدد از این مجسمه ها را ببینید و اگر هم کمی بیشتر جستجو کنید می توایند تعداد بیشتری از موآی ها را ببینید اما بدون هیچ بحثی، بهترین مکان این جزیره برای دیدن این مجسمه های سر بدون بدن، Rano Raraku است که در آن می توانید ۱۵ تا از این جسمه ها را در یک ردیف ببینید.
یکی از مهم ترین منطقه های جزیره ایستر در شیلی همین Rano Raraku است که در واقع یک منطقه ی آتشفشانی حفاظت شده است که در زمان های گذشته مکانی مقدس بوده است و در مرکز آن دریاچه ی زیبایی وجود داشته است که حالا به صورت تالاب های کوچک کوچک در آمده است. کافی است در دهانه ی این تپه بایستید تا بتوانید چشم اندازی تماشایی از اقیانوس و این منطقه با هم داشته باشید.
این جزیره از سال ۱۹۵۵ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت و در حال حاضر حدود ۶۵۰۰ نفر جمعیت دارد. تا به حال محققان و دانشمندان زیادی روی مجسمه های این جزیره کار و تحقیق کرده اند و بر اساس تحقیقات آن ها، طول بزرگترین مجسمه موآی حدود ۱۰ متر تخمین زده شده است اما تمام آن ها ابعاد بزرگ و غول آسایی دارند. گفته می شود که قدیمی ها این مجسمه ها را برای حفاظت از منطقه شان ساخته و رو به دریا قرار داده اند و در تئوری های اولی که درباره ی آن ها داده شد، ردپایی از فرا زمینی ها و بیگانگان فضایی که آن ها را به این جا آورده اند در میان بود در صورتی که چنین نیست و مشخص شده که موآی ها فقط به اعتقاد و باور مردم و ساکنان قدیمی این جزیره ساخته شده اند.
