جاذبه های گردشگری و دیدنی ولز

ولز یکی از کشورهای اروپایی است که امروزه به همراه انگلستان و اسکاتلند و ایرلند شمالی کشور بریتانیا را تشکیل می‌دهند. این کشور در جنوب غربی جزیره بریتانیا واقع است و از سوی شرق با انگلستان هم‌مرز است. ولز در غرب رودخانه سورن (Severn) واقع شده‌است. بنابراین ولز، در معنای واقعی کلمه یک «کشور» نیست اما یک واحد سیاسی به‌شمار می‌آید که در امور داخلی خود خودگردانی دارد.

ولز از نظر تاریخی ، سیاسی و اجتماعی با بقیه کشورها بریتانیای کبیر ارتباط تنگاتنگی دارد اما ماهیت فرهنگی آن متفاوت است. بر همین اساس زبان ولزی در سطح همان زبان انگلیسی در این کشور رسمیت دارد. کوه ها، دره ها و خطوط ساحلی منظره ای زیبا و دلربا را به وجود آورده که باعث می شود تا جاذبه های دیدنی ولز را از نزدیک احساس نمایید.

کوه های اسنودونیا | Snowdonia

کوه های پارک ملی اسنودونیا در شمال، یکی از محبوب ترین مکان ها و جاذبه های دیدنی ولز می باشد. تعداد کمی از قله های اسنودونیا ارتفاعی به اندازه ۹۰۰ متر داشته اما دامنه های آن با شیب تند حسی متفاوت را به نمایش می گذارد. این تپه ها همچنین فضایی خیره کننده از دریاچه ها، رودخانه ها، معادن و روستاها را ارائه می کند. پیاده روی از جمله فعالیت های محبوب در اسنودونیا بوده و پارک ملی نیز در آنجا قرار گرفته است. تله کابین در این منطقه بازدیدکنندگان را به بالای اسنودونیا برده و نام پارک و قله نیز همین می باشد.

کلیسای جامع سنت دیوید | St. David’s Cathedral

این کلیسا در شهری به نام سنت دیوید و در منطقه پمبروک شایر واقع شده است. این کلیسا نمونه ای از مهماری مذهبی در قرون وسطی می باشد. حاکم ولز که سنت ویوید نام داشت یک کلیسای کاتولیک را در طول قرن ششم میلادی در سایت اصلی بنا نمود. ساخت و ساز این کلیسای جامع موجود در دهه ۱۱۸۰ میلادی با استفاده از ماسه سنگ آغاز گردید. در حال حاضر بخشی از آثار به جا مانده از کلیسای ولز و کلیسای نورمن و بخشی از گنجینه های آنان در اینجا نگهداری می شود. از جمله آن ها می توان به چوبه های ۸۰۰ ساله اسقف اعظم که با طلاکاری تزیین شده بود، همچنین جام نقره قرن سیزدهمی و یک نسخه از کتاب مقدس ولز مربوط به سال ۱۶۲۰ اشاره کرد.

شهر کاردیف | Cardiff

کاردیف در گوشه جنوب شرقی ولز قرار گرفته و در سال ۱۹۵۵ به عنوان پایتخت این کشور انتخاب گردید. پس از آن تعدادی پروژه برای بهبود این شهر بندری باستانی آغاز شد. ورزشگاه ورزشی هزاره با ۷۴۲۰۰ صندلی و همچنین مرکز هزاره آینده برای هنرهای نمایشی بوده که در حال حاضر در قلعه کاردیف قرار گرفته و به عنوان جاذبه های دیدنی ولز شناخته می شود. این قلعه قرن یازدهمی مقدمه ای عالی از تاریخ ولز را به بازدیدکنندگان ارائه می نماید و در صورت صعود به بخش های بالایی آن می توانید چشم اندازی خیره کننده از شهر و حومه های آن را مشاهده نمایید. موزه ملی کاردیف نیز با نمایشگاه هایی از طلا و سفالگری و جواهرات منحصر به فرد خود، قدمتی از دوران برنز داشته که جذابیت خاص خود را ارائه می نماید.

شهر های آن وی | Hay-on-Wye

این یک شهر کوچک بر روی رودخانه وی (Wye) می باشد که به مرز انگلستان بسیار نزدیک بوده و از طرفی درون مرز پارک ملی برکون بیکون (Brecon Beacons) قرار گرفته است. کتابخانه ملی این شهر بیش از ۲۰ کتابفروشی را در خود جای داده است. این شهر که از جمله جاذبه های دیدنی ولز به شمار می رود احتمالا شهرت خود را به دلیل برگزاری سالانه جشنواره Hay به دست آورده است. این جشنواره توسط روزنامه مشهور به نام گاردین حمایت می گردد. این رویداد در سال ۱۹۸۸ آغاز به کار کرده و امروزه ۸۰ هزار نفر را سالانه برای بحث در مورد هنر، نویسندگان فیلسوفان و هنرمندان به این منطقه می کشاند.

شهر باستانی کنوی | Conwy

شهر باستانی کنوی با تاریخی بسیار غنی در شمال و در نزدیکی جنگل های اسنودونیا قرار گرفته و از جاذبه های دیدنی ولز می باشد. قلعه کنوی که با سنگ های تیره ساخته شده در چشم انداز شهر کاملا قابل توجه است. این قلعه در دهه ۱۲۸۰ توسط ادوارد اول ساخته شده و دیواره ها و هشت برج آن به صورتی با ابهت باقی مانده است. از سوی دیگر چشم انداز جنگل ها به بازدیدکنندگان این اجازه را می دهد تا بتوانند ساختار قلعه را در اطراف یک شهر قرون وسطایی به خوبی مشاهده نمایند. علاوه بر این کلیسای سنت مارین نیز که با معماری بیزانس در قرن پانزدهم ساخته شده است نیز در این منطقه ارزش بازدید را دارد.

لندودنو | llandudno

لندودنو بین نواحی سنگ آهکی اورم بزرگ (Orme) و کوچک در شمال ولز قرار گرفته است. لندودنو بیشترین میزان رفت و آمد ساحلی را داشته و قطعا یکی از جاذبه های دیدنی ولز خواهد بود. این ناحیه در دهه ۱۹۵۰ توسط خانواده ای ثروتمند ساخته شده و اینجا دارای تمام ویژگی هایی است که ویکتوریای ثروتمند در یک سفر تابستانی به دنبال آن بوده است. در امتداد خط ساحلی شمالی می توان از طریق اسکله در حدود ۷۰۰ متر درون خلیج پیش روی نمود. در سال ۱۹۰۲ تراموای اورم که می توانست ۲۰۰ متر به بخش های بالایی این منطقه صعود کند راه اندازی شد. البته که بازدیدکنندگان می بایست کلاه های ایمنی خود را در هنگام عبور از معدن قدیمی مس نگه دارند.

منبع: www.touropia.com