ناقوس تزار ناقوسی که هیچ وقت به صدا در نیامد، در مسکو با تلفظ انگلیسی صحیح Tsar Bell را امروز در ایلیاگشت بررسی می کنیم. پرجمعیت‌ترین شهر و پایتخت كشور روسیه، شهر مسکو است که با بیش از ۱۳ میلیون نفر جمعیت، بزرگترین شهر قاره اروپا و یازدهمین شهر پرجمعیت جهان است. این شهر یکی از مهمترین مراکز سیاسی، اقتصادی، مذهبی، آموزشی، تاریخی، مالی و ترابری کشور روسیه و قاره اروپا است. این شهر در ناحیه مرکزی فدرالی و در کنار رودخانه مسکو و در قسمت اروپایی روسیه واقع شده‌است. کاخ کرملین قلعه‌ای باستانی محسوب می‌شود که محل زندگی رئیس‌جمهور روسیه و استقرار قوه مجریه این کشور است. یکی از جاذبه های جالب و متفاوت در این شهر، ناقوس تزار در مسکو و در میدان کرملین و در همسایگی کاخ کرملین است. این ناقوس که در واقع امروزه یک تندیس است، یکی از جالب ترین جاذبه های موجود در مسکو است.
درباره ی ناقوس تزار در مسکو
ناقوس تزار در مسکو همانطور که گفتیم در میدان کرملین این شهر که بسیاری از جاذبه های دیگر هم در آن قرار گرفته اند، واقع شده است. این ناقوس بسیار بزرگ که یکی از نمادهای شهر مسکو و کشور روسیه است برای اولین بار به فرمان خواهرزاده ی پتر کبیر که در آن زمان منصب پادشاهی سرزمین روس ها را داشت یعنی آنا ایوانوونا برای کاخ و یا کلیسای سابق کرملین ساخته شد. آنا ایوانوونا را در تاریخ روسیه به عنوان آنای روسیه نیز می شناخته اند.
آنا در بین سال های ۱۷۷ تا ۱۷۳۰ میلادی به عنوان دوشس کورلند بود اما خود ۱۰ سال یعنی ازبین سال های ۱۷۳۰ تا ۱۷۴۰ میلادی به عنوان تزار روسیه حکومت می کرد. به بحث ناقوس تزار باز می گردیم. هر چند که این ناقوس هرگز بر روی این کاخ که قبلا یک کلیسا بود نواخته نشد و در طی یک آتش سوزی برای همیشه به میان کاخ کرملین افتاد اما در حال حاضر تبدیل به یکی از جاودانه ترین جاذبه ها و میراث تزارهای روسی و خانواده هایشان برای روسیه ی ۲ قرن بعد شد.
این ناقوس غول پیکر که امروزه بیشتر نقش یک تندیس ۲۰۰ و خورده ای ساله را دارد تا یک ناقوس، از برنز ساخته شده و در طی دو سال یعنی از سال ۱۷۳۳ میلادی تا ۱۷۳۵ میلادی یک سازنده ی به نام روسی در آن سال ها به نام ایوان موتورین آن را طراحی و ساخته است.
گاهی اوقات ناقوس تزار در مسکو را کولوکول ۳ (Kolokol III) هم می نامند زیرا از این نوع ناقوس در سراسر تاریخ روسیه آن قدر مدل های کم و انگشت شماری ساخته شد که اصلا برای خودشان یک نوع و دسته ی خاص محسوب می شوند. داستان از این قرار است که از این نوع ناقوس تنها ۳ مدل به نام های Bell و Bell III ساخته شده است که سومین و آخرین مدل از این ناقوس ها از قرار ناقوس تزار در مسکو و یا به عبارتی دیگر همان کولوکول ۳ است.
در ادامهمقاله تزار ، ناقوسی که هیچ وقت به صدا درنیامد ، محل قرار گیری ناقوس تزار در حال حاضر مابین برج ایوان بزرگ و دیوارهای کاخ کرملین است. این ناقوس و یا به عبارتی دیگر زنگ، به عنوان بزرگ ترین ناقوس جهان شناخته می شود و تا به الان از این زنگ بزرگ تر ساخته نشده است. درباره ی ناقوس تزار در مسکو باید این نکته ی تاریخی را بدانید که این زنگ یک بار در آتش سوزی سوخته و پس از آن هیچ وقت مورد مرمت و بازسازی قرار نگرفته است. در واقع رنگ فعلی این ناقوس و همچنین برخی از آثار شکستگی و ترکی که بر روی آن موجود است، حاصل این آتش سوزی بوده است.
درباره ی این که چرا این ناقوس تا به الان مورد بازسازی و ترمیم قرار نگرفته است، اطلاعات کاملی در دست نیست ولی با یک نگاه سطحی و گذرا به آن می توان این نکته را متوجه شد که حتی پس از این آتش سوزی ناقوس تزار در مسکو به اندازه ی کافی هنوز هم مستحکم و قوی و البته بسیار سنگین است. بر روی پیکره ی این ناقوس دویست و خورده ای ساله، تصاویری از فرشتگان، گیاهان و گل های بهشتی و تصاویری بیضی مانند تزئین شده است.
البته بر روی این ناقوس می توان تصاویر دیگری از حیوانات و برخی از تزارهای روسی همچون تزاری که در آن زمان بر روسیه حکومت می کرد را دید. شاید برایتان سوال باشد که اصلا این ناقوس برای چی ساخته شد. در روسیه ی تزاری در کل ۳ ناقوس بزرگ برای کلیساها ساخته شد که اولین آن ها در قرن ۱۰، دومین این ناقوس ها در قرن ۱۴ و آخرین ناقوس قبل از شروع قرن ۱۸ ساخته شد که البته هیچ وقت هم صدای آن شنیده نشد. درباره ی ناقوس تزار در مسکو باید این نکته را بدانید که اینگونه گفته اند که آن قدر سنگین بوده است که بیشتر از ۲۴ مرد قوی الجثه برای بلند کردن آن لازم بوده است.
در واقع این ناقوس بزرگ دارای وزنی معادل با ۱۸ هزار کیلوگرم است. با این که خواهرزاده ی پتر کبیر و یا به عبارتی دیگر تزار بعدی روسیه دستور داد که کارشناسان بسیاری برای بررسی این ناقوس بزرگ از سراسر روسیه دور هم جمع کرد اما باز با این وجود، او را متقاعد کردند که بازسازی دوباره ی این ناقوس بزرگ اصلا به صرفه نیست. در نتیجه ناقوس تزار در مسکو برای همیشه در وسط میدان کرملین به همان صورتی که افتاد بود ماند.
جالب است درباره ی این ناقوس ناکام و پر ماجرا این را بدانید که در سال ۱۸۱۲ میلادی که مسکو در اشغال ناپلئون بناپارت فرانسوی بود، او تصمیم داشت تا این ناقوس بسیار سنگین را به عنوان غنیمتی بزرگ به فرانسه ببرد اما هر کاری هم که کرد به علت حجم زیاد و سنگینی بیش از اندازه ی آن، نتوانست تا آن را تکان دهد و کلا از انجام این کار منصرف شد. نزدیک به ۴۰ سال بعد از این که این ناقوس به زمین افتاده بود، در تابستان سال ۱۸۳۶ میلادی یک معمار فرانسوی به نام آگوست دی مونفراند توانست تا پایه ای سنگی را طراحی کند تا ناقوس تزار در مسکو را بر روی آن قرار دهند تا بالاخره در سر جای امروزیش مستقر شود.
منبع: kreml.ru
