پارک ملی ساگارماتا با تلفظ صحیح انگلیسی Sagarmatha National Park یکی از جاذبه های گردشگری نپال جاذبه ثبت شده در یونسکو است که حدودا ۱۱۴۸ کیلومتر مربع از منطقه هیمالیایی نپال شرقی در بر می گیرد. واژه ساگارماتا، کلمه ای نپالی است که به کوه اورست گفته می شود و از دو بخش ساگار به معنی آسمان و ماتا به معنی سر تشکیل شده است. پارک ملی ساگارماتا نپال بلندترین پارک ملی جهان است که پایین ترین قسمت آن ۲۸۰۰ متر و بالاترین بخش آن یعنی کوه اورست ۸۸۰۰ متر ارتفاع دارد. این پارک ملی ترکیب بسیار منحصر به فردی از جنگل و کوه هایی با قله های برفی است که می توان آن را خانه بیش از ۶ هزار مردم بومی شرپا دانست.
پارک ملی ساگارماتا نپال
از آنجایی که پارک در سال ۱۹۷۶ تاسیس شد و در سال ۱۹۷۹ به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، تعداد گردشگران بازدید کننده از این منطقه هر سال بیشتر و بیشتر می شود، حدود ۳۵۰۰ نفر در سال ۱۹۷۹ تا بیش از ۳۰ هزار بازدید کننده سالانه در حال حاضر. این در حالی است که پارک و ساکنان آن به طور فزاینده ای به صنعت گردشگری به عنوان یک منبع درآمد و پایداری نگاه می کنند. اکثر بازدید کنندگان این منطقه افرادی هستند که قصد کوه نوردی تا اورست یا یکی از راه‌های دیگر در این منطقه مانند دریاچه گوکیو، قله آیلند یا … را دارند.
چشم اندازهای پارک ملی ساگارماتا نپال با محدوده ارتفاع بیش از ۶ هزار متر، تفاوت زیادی در آن دیده می شود، از جنگل های سرسبز در مناطق پایین تر گرفته تا به دره ها و کوه های یخی و برفی می رسد. اگر از پارک بازدید می کنید، به زودی متوجه می شوید که بیشتر زمان شما در مناطق زمین های بایر در ارتفاع ۵ هزار متری سپری می شود. بعد از گذشت از ارتفاع ۵۸۰۰ متری شما وارد منطقه برفی می شوید که جای ماجراجویان و افراد شجاع است.
پوشش گیاهی جنگل های پارک ملی ساگارماتا نپال
در مناطق کم ارتفاع تر، شما می توانید جنگل هایی با درختان صنوبر، کاج و شاه درخت مشاهده کنید. هرچقدر بیشتر به سمت شمال رفته و ارتفاع می گیرید، جنگل ها کم پشت تر می شوند، به جز بخش هایی که با درختان خرزه هندی در اوایل بهار پوشیده می شوند. بالاتر هم که می روید تنها درختچه های کوچک و گل سنگ خواهید دید.
از آنجایی که جنگل های کم ارتفاع حداقل ۱۱۸ گونه پرنده دارد، پارک ملی ساگارماتا به عنوان یک منطقه بین المللی برای پرنده شناسی و پرنده نگری شناخته می شود. بسیاری از پستان داران کمیاب هم در اینجا دیده می شوند که از جمله آن ها می توان به پلنگ برفی، خرس سیاه هیمالیایی و پاندای سرخ اشاره کرد. غژگاو نیز از دیگر حیواناتی است که بیشتر به خاطر اینکه مردم شرپا از آن ها برای حمل بار استفاده می کنند، دیده می شود.
فرهنگ مردم پارک ملی ساگارماتا
مردم شرپا در تبت حدودا ۴ قرن است که در منطقه پارک ملی ساگارماتا نپال زندگی می کنند. فرهنگ منحصر به فرد آن ها تا به امروز حفظ شده و این مردم با حفظ و نگهداری از پارک طبق عقایدشان به زندگی خود در این منطقه ادامه می دهند. کشتار حیوانات در پارک ممنوع است، بنابراین غذاها عمدتا بر پایه غلات و سبزیجات است. فرهنگ شارپا با دیدن بناهای مذهبی گوناگونی که در سراسر این پارک ملی قرار گرفته و همچنین دیوارهای مانی (صخره های حفر شده ای با کتیبه های دعا) و پرچم های دعا کاملا مشخص است.
گردشگری و آینده پارک ملی ساگارماتا نپال
به طور گسترده ای، افزایش تعداد گردشگرانی که هر ساله از پارک بازدید می کنند، تاثیرات بسیار خوبی روی مردم محلی و زیرساخت های منطقه داشته است. با احداث فرودگاه لوکلا و دیگر امکانات و ورود گردشگران زیاد به این منطقه، یک جریان هموار اقتصادی را برای مردم به همراه داشته است. تقریبا بیشتر پارک با اتصال ۳G همراه است و Wi-Fi در چای خانه ها و رستوران ها، حتی در بالاترین ارتفاعات وجود دارد. بسیاری از تور اپراتورها، در حال حاضر کسب و کار خود را در منطقه اجرا می کنند و کمپ اورست یکی از معروف ترین و محبوب ترین ها در جهان با بیش از ۳۰ هزار بازدید کننده سالانه است.
امنیت مسیرهای طبیعت گردی و کوهنوردی این منطقه تا جایی ارتقا یافته اند که هر سال تنها چند مورد مریضی و یا مرگ در اینجا اتفاق می افتد که آن هم بیشتر بر اثر مریضی های ناشی از ارتفاع و مشکلات غیر قابل پیش بینی است. صعود به قله هنوز هم بسیار بسیار سخت است، اما بسیار در میان گردشگران محبوب می باشد و آن را می توانید از وجود صف های طولانی دریابید.
