فلورانس ، یکی از شهرهای تاریخی در ایتالیا و هماکنون پایتخت ناحیه توسکانی ایتالیا است. فلورانس در حدود 382 هزار نفر جمعیت دارد و پرجمعیتترین شهر توسکانی بهشمار میآید. شهر فلورانس با حومه، بیش از یک میلیون و 520 هزار نفر جمعیت دارد. فلورانس از کانونهای مالی و بازرگانی اروپای سدههای میانه و از ثروتمندترین شهرهای دوران خود بود. فلورانس را خاستگاه رنسانس ایتالیایی بهشمار آورده و به آن لقب «آتن سدههای میانه» دادهاند.
ایتالیا از کشورهای زیبای اروپاست که در هر شهرش جاذبه هایی خاص و متفاوت خودنمایی می کند. از دیدنی های این کشور پل های زیبا و قدیمی ای هستند که بر روی رودخانه آرنو قراردارند. پل قدیمی پونته وچیو (Ponte Vecchio) یکی از آن پل هاست که از قدیمی ترین پل های ایتالیا و از جاذبه های شهر فلورانس است و تبدیل به نماد جاودانه این شهر شده است. پلی با معماری رومی و باستانی که مغاره های زیادی بر روی آن وجود دارد و آن را خاص و منحصربفرد کرده است.
در کنار پیاده روی سمت جنوبی میدان دلاریپابلیکا به سمت کاخ پیتی، پلی زیبا به نام پونته وچیو وجود دارد که تا سال ۱۲۱۸ تنها پلی بود که بر روی رودخانه آرنو در فلورانس وجود داشت. در سال ۱۳۴۵ سیل این پل را در هم شکست و پل جدیدی به جایش ساخته شد. در طول جنگ جهانی دوم این پل تنها پل روی رودخانه آرنو بود که نیروهای آلمانی آن را خراب نکردند، آن ها به جای تخریب پل، سازه های قرون وسطایی دو سمت پل را از بین بردند تا کسی نتواند از رویش رد شود. در نوامبر ۱۹۶۶ پل به طور معجره آسایی زیر وزن زیاد آب استقامت کرد و در مقابل خروش دوباره رودخانه قسمت هایی از آن ترک برداشت.
سازنده پل پونته وچیو
این پل در زمان رومیان باستان ساخته شد تا محل عبور و مرور از روی رودخانه آرنو باشد. گفته میشود که برای اولینبار در سال ۹۹۶ نام پل در میان اسناد تاریخی دیده شده است. از آنجایی که فلورانس شهر سیل خیزی بود این پل در سال ۱۱۱۷ بر اثر سیل خراب شد و در سال ۱۳۳۳ مورد بازسازی قرار گرفت. در سال های بعد هم همچنان سیل آسیب هایی به این پل وارد می کرد. در قرن شانزدهم میلادی بعد از اینکه مدیچی حاکم فلورانس به قصر پیتی نقل مکان کرد یک معمار و نقاش مامور شد تا یک کریدوری را در شهر فلورانس برای ارتباط دو منطقه بسازد که محل عبورش از روی رودخانه این پل بود. در این کریدور آثار هنری ارزشمندی نگهداری می شد و محل اختصاصی رفت و آمد خانواده مدیچی بود تا راهی متفاوت از مردم برای رفت و آمد داشته باشند.
از قرن سیزدهم بر روی این پل مغازه هایی باز شده که در ابتدا همه جور مغازه مثل غصابی و ماهی فروشی هم در آن دیده می شد. در سال ۱۵۹۳، فردیناند اول دستور داد که فقط طلافروش ها و جواهری ها می توانند بر روی پل مغازه داشته باشند.
منبع: visitflorence.com