کاخ گارنیه پاریس( Palais Garnier Has Inspired Artists)در کشور فرانسه و در شهر پاریس واقع شده، قبل از بازگشایی در پنجم ژانویه سال ۱۸۵۷ میلادی شاهد سقوط یک امپراطوری و به راس امور رسیدن سومین جمهوری بود. ساخت کاخ گارنیه ۱۴ سال به طول انجامید و در آن مجسمه هایی از Aimé Millet، Charles Gumery، Eugène-Louis Lequesne دیده می شود، در ۱۴ قرن گذشته کاخ گارنیه الهام بخش هنرمندان بسیاری بوده می توان اثر این تاثیر را در کارهای امروز آنان مشاهده کرد. مشهورترین آن ها کتابخانه کنگره است که Thomas Jefferson آن را طراحی کرده است.
تاریخچه کاخ گارنیه
کاخ گارنیه یا اپرا گارنیه از سال ۱۸۷۵ تا ۱۹۸۹ میلادی محل برگزاری اپراهای شهر پاریس بوده است. این کاخ باشکوه دارای ۱۶۰۰ صندلی است. کاخ در ۱۸۶۲ توسط شارل گارنیه شروع به ساخت و در سال ۱۸۷۵ افتتاح شد. نام این کاخ باشکوه از ۱۸۷۵ تا ۱۹۷۸ تئاتر اپرا و از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۹ به نام تئاتر اپرا ملی پاریس نام گذاری شده بود.
پروژه ساخت کاخ بخشی از بازسازی بزرگ شهر پاریس در دوران امپراتوری دوم فرانسه و توسط ناپلئون سوم فرانسه بوده است. بارون هاوسمن مسئول نظارت بر آن بوده است. در ساخت آن از سبک های معماری یونانی و رومی استفاده شده است. تا به امروز کاخ گارنیه الهام بخش هنرمندان بسیاری بوده است.
معماری منحصر به فرد کاخ گارنیه پاریس
اگر بخواهیم دقیق تر این سقف را بررسی کنیم می توان گفت که طراحی سقف قبل از تمام شدن ساخت کاخ گارنیه به اتمام رسیده ایست و قرار گرفتن آن در لیست ممکن است کمی اغراق آمیز باشد اما تماشای این طراحی زیبا خالی از لطف نیست. نقاشی دیواری تاج گذلری طلای Grand Foyer را نشان می دهد، راهرو ۱۵۴ متر طول، ۱۳ متری پهنا و ۱۸ متر ارتفاع داردکهه به عنوان اتاق نشیمن برای جامعه متمولان پاریسی طراحی شده است. در واقع نقاشی های دیوار عامل اصلی شهرت بودری بودند.
معماری داخلی کاخ گارنیه
برود در سال ۱۸۵۲ در شهر لیون فرانسه به دنیا آمد و در جوانی برای طراحی داخلی برخی از بزرگ ترین ساختمان های شهر به پاریس آمد. نقاشی های او از گالری های لوور امروز در خود موزه لوور به نمایش گذاشته شده است. راه پله اصلی کاخ گارنیه الهام بخش هنرمندان از جمله او شد و تصویری که او از این محل در سال ۱۸۸۹ کشید امروز تبدیل به یکی از محبوب ترین آثار او شده است و شهرتی بین المللی به دست آورده است.
یکی از جالب ترین نکاتی که می توان درباره زندگی او به آن اشاره کرد این است که او در ۲۲ اوت ۱۹۱۱، سرقت مونا لیزا را کشف کرد او تازه وارد اتاق شده بود تا آن جا را نقاشی کند که دید تنها چهار گیره آهنین بر دیوار است.
تماشاچیان تئاتر Mary Cassatt
کاخ با شکوه و خیره کننده گارنیه طراحی شده تا میزبان مردمی باشد که در حال تماشای تئاتر هستند. پله ها، صندلی ها و لوسترهای آویزان آن در نظر گرفته شده بود تا بازدید بتوانند به به راحتی صحنه اجرای نمایش را تماشا کنند و هنرمندان در حال اجرا را ببینند. قرن نوزدهم یکپارچگی اجتماعی و تحرک اجتماعی را به ارمغان آورد، که به طور قابل ملاحظه ای می شد رشد انسانیت و ارزش های آن را در میان جامعه مشاهده کرد.
امپرسیونیستها می خواستند این پدیده را به ثبت برسانند و ماری کاسات بدون تردید در در تابلوی زن سیاه پوش اپرا (۱۸۷۹) به بهترین شکل ممکن این کار را انجام داده است.
شاهکارهای مارسل پروست
برای دنیایی اشرافی و تجملاتی که در جستجوی زمان از دست رفته (۱۹۲۷-۱۹۱۳) مارسل پروست خلق شده است هیچ جایی مناسب تر از کاخ گارنیه الهام بخش هنرمندان وجود نداشت. مارسل پروست نویسنده و مقاله نویس فرانسوی است. در جستجوی زمان از دست رفته رمانی است که در هفت جلد نوشته شده است و هر جلد آن نامی جداگانه دارد. نحوه استفاده مارسل پروست از زبان فرانسه و جمله سازی او که شکلی بدیع و نو در ادبیات فرانسه بود آن را به کلی از سایر آثارِ ادبی هم زمانش متمایز می کند.
سه جلد آخر کتاب پس از مرگ او به چاپ رسید. پروست در جایی می گوید: متأسفانه کتابم را با ضمیرِ «من» شروع کردم و فورا همه فکر کردند، که به جای جستجوی قوانین کلی، من در حال تجزیه و تحلیل خود، به معنای انزجارآمیزِ کلمه، بودم. یک تحلیل عمیق ادبی، هنری، فلسفی و اجتماعی جامعه فرانسه در اواخرِ قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم میلادی آنچه در تاریخ فرانسه جمهوری سوم نامیده می شود را می توانید در این کتاب بخوانید.
با این حال، دهه ها پس از باز شدن، اپرا نقطه مرکزی جامعه پاریس بود. در واقع، این در اینجا بود که پروست بسیاری از شب ها را صرف لذت بردن از اجراهای منحصر به فرد فرانسوی کرد و خواسته ها و روش های خاص خود را به طور کامل در کتابش شرح می دهد. در کتاب او تراس های نشیمن را به خوبی وصف کرده است و از آن جا چشم انداز را به خوبی توضیح می دهد جایی که کاراکتر کتابش در آن احساس می کند در خانه اش است همان گونه که خودش در آن جا چنین احساس را داشته در واقع کاخ گارنیه الهام بخش هنرمندان هم تراز او بوده است.
