کشور تانزانیا یا همان جمهوری متحد تانزانیا در شرق قارۀ آفریقا واقع شده است. این کشور  از شمال با کنیا و اوگاندا، از غرب با رواندا، بوروندی و جمهوری دمکراتیک کنگو و از جنوب با زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه‌ است و همچنین از شرق به اقیانوس هند محدود می‌شود. ایلیاگشت در ادامۀ این مطلب اطلاعات بیشتری از تانزانیا در اختیارتان قرار خواهد داد. با ما همراه باشید.

اطلاعات کلی

شهر دارالسلام از دیرباز پایتخت تانزانیا بوده اما در سال 1996 پایتخت این کشور به دودوما منتقل شد، با این حال دار السلام هنوز به عنوان پایتخت تجاری این کشور شناخته می‌شود.  همچنین از دیگر شهرهای مهم آن می‌توان به شهرهای آروشا، امبیا، موانزا، موروگور و زنگبار اشاره کرد. جالب است بدانید نام کشور تانزانیا، مرکب از دو نام تانگانیکا و زنگبار است. این دو کشور در سال ۱۹۶۴ با هم پیمان اتحاد بستند و به این ترتیب جمهوری تانزانیا تشکیل شد. دین اسلام، مسیحیت و همچنین آئین‌های بومی تانزانیا، سه دین قالب در این کشور هستند که هریک به میزان یک‌سوم جمعیت تانزانیا را به خود اختصاص داده‌اند. گفتنی است که در کشور تانزانیا، چیزی به نام زبان رسمی وجود ندارد، اما زبان سواحلی عاملی برای وحدت ملی این کشور می‌باشد. همچنین در آموزش عالی و متوسطه در این کشور از زبان انگلیسیی استفاده می‌شود.

جغرافیا

کشور تانزانیا، در بخش جنوب شرقی آفریقا واقع شده است و با کشورهایی همچون کنیا، روآندا، بوروندی، زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه است. این کشور همچنین در شرق خود از طریق دریاچۀ تانگانیکا با کنگو و در شمال از طریق دریاچۀ ویکتوریا با اوگاندا مرز آبی دارد. ارتفاع زیاد منطقه تانزانیا، باعث شده است تا علا رقم مجاورت با خط استوا، دمای هوای آن بین ۲۹– تا 18 درجه سانتی گراد ثابت بماند. همچنین جنگل‌های ساحلی تانزانیا دارای آب و هوای گرمسیری هستند و  میزان بارش آن ها بالغ بر 106 سامتی متر در سال می باشد.

فرهنگ

مردم تانزانیا از لحاظ فرهنگی با مردم ایران و اعراب عمانی وجوه مشترک دارند. برای مثال وجود شمار زیادی  از کلمات فارسی همانند شاه، کاکا و بابا در زبان سواحلی که یکی از زبان های رسمی تانزانیا می‌باشد، نشان دهنده این وجوه مشترک است. در سال‌های آخر قرن سوم هجری و در اوایل قرن چهارم  گروه‌های زیادی از خانواده‌های شیرازی به زنگبار مهاجرت کردند و هم اکنون نیز بعد از گذشت چندین و چند سال اصل و نصب شیرازی در زنگیار به نوعی اصالت و نجیب‌زادگی محسوب می شود.