سیشل | Seychelles

 سیشل ، مجمع‌الجزایری است که در اقیانوس هند و قاره‌ی آفریقا واقع شده است. این جزایر زیبایی بسیاری دارند و سالانه مقصد بسیاری از گردشگران از سراسر دنیا هستند. بسیاری از زوج‌های جوان این جزایر را برای ماه عسل خود انتخاب می‌کنند. 

 سیشل کشوری واقع در اقیانوس هند است و پایتخت آن ویکتوریا نام دارد و از مجمع‌الجزایری شامل ۱۱۵ جزیره تشکیل شده‌ است که در حدود ۱۵۰۰ کیلومتری خاور خاک اصلی قاره‌ی آفریقا واقع شده‌اند.

این جزایر و جزایر موریس در شمال خاوری ماداگاسکار قرار گرفته‌اند. این جزیره یکی از کم جمعیت‌ترین کشور‌های آفریقا محسوب می‌شود. شاخص توسعه‌ی انسانی آن اما در میان بالا‌ترین‌ها در آفریقا است.

سیشل آب‌ و هوای دریایی استوایی دلپذیری دارند و سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کنند. تنها یک‌ سوم از جزایر سیشل مسکونی هستند و ۹۰ درصد از جمعیت این کشور در جزیره‌ی اصلی یعنی جزیره‌ی «ماهه» زندگی می‌کنند. ویکتوریا، پایتخت این کشور نیز در این جزیره قرار دارد. این جزایر در اواسط سده‌ی هجدهم مستعمره‌ی فرانسه شد، در ۱۸۱۴ به بریتانیا واگذار شد و در ۱۹۷۶ استقلال یافت.

تاریخ

سیشل در سال ۱۵۰۱ توسط واسکو دوگاما کشف شد. این جزایر بین سال‌های ۱۷۵۶ و ۱۷۹۴ توسط فرانسویان اداره می‌شد و در سال ۱۷۹۴ به دست انگلیسی‌ها افتاد و در سال ۱۸۱۴ به طور رسمی یکی از مستعمرات بریتانیا محسوب می‌شد. پس از سال ۱۸۳۰ بسیاری از بردگان آزاد شده، برای سکونت به این جزایر آمدند و از سده‌ی نوزدهم جزایر سیشل یکی از مناطق محبوب گردشگری برای اعیان بریتانیایی بود.

سیشل در سال ۱۹۷۶ استقلال یافت. در ۱۹۷۷ فرانس آلبرت رنه نخست وزیر وقت، کودتایی را بر ضد جیمز مانشام، رئیس‌جمهوری وقت، رهبری کرد و نظام تک‌ حزبی و سوسیالیستی را برقرار ساخت و خواستار عدم تعهد شد. تلاش‌هایی همچون به کارگیری مزدوران آفریقای جنوبی برای سرنگونی رنه انجام شد اما همه‌ی این تلاش‌ها نا‌موفق بودند. در ۱۹۹۲ انتخابات چند حزبی برگزار شد. جیمز مانشام به سیشل بازگشت و رهبری حزب دموکرات را برعهده گرفت. فرانس آلبر رنه تا آوریل ۲۰۰۴ قدرت را در دست داشت و در آن تاریخ جیمز میشل که از هم‌ حزبی‌های او بود، ریاست جمهوری را عهده‌دار شد. سیشل یکی از اعضای جامعه‌ی مشترک‌المنافع انگلستان است.

^{جغرافیا و تقسیمات کشوری}

مساحت این جزیره در حدود ۴۴۴ کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر ویکتوریا، بزرگ‌ترین جزیره‌ی این مجمع‌الجزایر است که ۸۰ درصد جمعیت را در خود جای داده‌ است.

سیشل از ۴۱ جزیره‌ی گرانیتی کوهستانی و تقریبا ۵۰ جزیره‌ی مرجانی کوچک‌تر در اقیانوس هند تشکیل شده است. این جزایر پیرامون جزیره‌ی ماهه واقع شده‌اند. جزایر ماهه، پراسلین و لادیگ جزایر اصلی این مجمع‌الجزایر محسوب می‌شوند. بلند‌ترین نقطه‌ی سیشل مورن سیشلوا با ۹۰۶ متر ارتفاع است که در جزیره‌ی ماهه قرار دارد. این جزایر آب و هوای دریایی استوایی دلپذیری دارد و بارندگی در آن‌ها سنگین است. آب و هوای سیشل محلی استوایی با رطوبت بالا و نسیم ملایم است که تحت تاثیر جریانات دریایی است.

جزایر گرانیتی بیش از ۹۴۰ متر ارتفاع دارند و برخی دشت‌های کم‌وسعت ساحلی و بریدگی‌های هسته‌ای در سواحل شرقی را در بر می‌گیرند. همچنین جزایر کورالینی هموار، با آب‌های راکد هستند. مجمع‌الجزایر سیشل از لحاظ تقسیمات کشوری به ۲۵ منطقه‌ی اداری که نواحی نامیده می‌شوند تقسیم می‌شود.

مردم و فرهنگ

از آنجا که سیشل جمعیت بومی ندارد، ساکنین این جزیره را غالبا مهاجران فرانسوی، آفریقایی، هندی و چینی تشکیل می‌دهند.

زبان‌های فرانسه و انگلیسی به‌عنوان زبان رسمی و فرانسوی بومی شده‌اند و ساکنین جزایر به این زبان ها سخن می‌گویند. دین اکثر ساکنین سیشل، مسیحی و کاتولیک است و منبع اصلی در آمد مردم، گردشگری و صادرات انواع ماهی، برگ چای و گیاهان معطر است.

سیشل سال‌ها مستعمره‌ی انگلیس بود و پس از استقلال هم چندین کودتای نظامی در آن رخ داد. این کشور کم‌ جمعیت‌ترین کشور قاره‌ی آفریقا است. این جزایر به دلیل قرار گرفتن در راه تجارت قاره‌های آفریقا و آسیا، در قرن هفده میلادی برای مدتی مقر دزدان دریایی محسوب می‌شد. بعد از مدتی فرانسه کنترل این جزایر را در دست گرفت و دزدان این جزایر را ترک کردند.