جمهوری کبو ورد | República de Cabo Verde

جمهوری کبو ورد کشوری جزیره‌ای متشکل از ۱۰ جزیره آتشفشانی در اقیانوس اطلس مرکزی است. این جزیره‌ها در فاصله ۵۷۰ کیلومتری از منطقه آفریقای غربی قرار دارد و وسعتی کمی بیشتر از ۴۰۰۰ کیلومتر مربع دارد.

جمهوری کبو ورد تا پیش از قرن پانزدهم میلادی خالی از سکنه بود و توسط کاوشگران پرتغالی کشف و مستعمره پرتغال شد و اولین سکونت‌گاه‌های اروپایی را در آن تأسیس شدند.

این منطقه به طور ویژه به عنوان منطقه تجارت برده در اقیانوس اطلس بنا گذاشته شد و در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی رشد کرد و تاجران، کشتی‌ها و دزدان دریایی را به این منطقه جذب کرد.

با پایان برده‌داری در قرن نوزدهم میلادی رونق اقتصادی این منطقه از بین رفت و مهاجرت به آن نیز پایان یافت. کیپ ورد به تدریج دوباره وضعیت تجاری خود را به عنوان توقف‌گاه میانی، در مسیرهای تجاری کشتی‌ها بازیافت. مجمع الجزایر کیپ ورد از سال ۱۹۵۱ خواستار استقلال از پرتغال شد و در سال ۱۹۷۵ به طور صلح آمیز مستقل شد.

کیپ ورد تا پیش از کشف این جزیره خالی از سکنه بود، پرتغالی‌ها در سال ۱۴۵۶ کیپ ورد را کشف نمودند، این جزیره در سال ۱۴۹۵ به عنوان قسمتی از امپراتوری پرتغال درآمد. بیشتر ساکنان کنونی کاپ ورد را تلفیقی از پرتغالی‌ها و آفریقایی‌تباران تشکیل می‌دهند. به علت موقعیت کاپ ورد که بر سر راه اروپا، آفریقا و بَرّ جدید (منطقهٔ کارائیب) قرار داشت، تجارت برده از مهمترین فعالیت‌های اقتصادی کاپ ورد به‌شمار می‌رفت، تجارت برده تا زمان الغای بردگی در سال ۱۸۷۶ ادامه یافت. در قرن بیستم صنعت کشتیرانی در کاپ ورد رونق یافت.

در سال ۱۹۵۱ وضعیت کاپ ورد از مستعمرهٔ پرتغال به یکی از استان‌های فرادریای (ماوراء بحار) آن کشور تغییر کرد، در سال ۱۹۶۱ از طرف پرتغال به کلیهٔ ساکنان کاپ ورد تابعیت پرتغالی داده شد. جنبش‌های استقلال طلبانه به رهبری حزب آفریقایی برای استقلال گینهٔ بیسائو (دیگر مستعمرهٔ سابق پرتغال) و کاپ ورد که به‌اختصار PAIGC نام داشت در سال ۱۹۵۶ شکل گرفتند. طی کودتایی در سال ۱۹۷۴ در پرتغال و پس از رها شدن کاپ ورد از جرگهٔ مستعمرات پرتغال، این کشور در ۵ جولای ۱۹۷۵ از پرتغال اعلام استقلال کرد.

جزیره سانتیاگو

سانتیاگو که به جزیره‌ی حاصل‌خیز نیز مشهور است، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین جزیره کیپ ورد به شمار می رود و پایتخت پر جنب و جوش این کشور، پرایا نیز در این جزیره واقع است. سانتیاگو که مملو است از درخت‌های موز و جنگل های انبوه، طیف وسیعی از جاذبه‌های گردشگری را ارائه می‌کند. از دیدار پایتخت قدیمی و مرکز اصلی برده‌داری پرتغالی‌ها، سیداجی ولیا (Cidade Velha) و شنا در ساحل تارافال (Tarrafal) که از گدازه‌های آتشفشانی ساخته شده است که بگذریم، گردشگران می‌توانند در رشته کوه‌هایی به ارتفاع ۱۲۰ متر راهپیمایی و یا در فعالیت‌های فرهنگی شرکت کنند که در ماه‌های تابستان رنگ و بوی دیگری به خود می‌گیرند. علاوه بر تمامی این‌ها، گردش‌های سافاری مناظر زیبایی از طبیعت آفریقا را به بازدیدکنندگان نشان می‌دهند و البته آن‌ها می‌توانند در انواع ورزش‌های آبی از موج‌سواری گرفته تا ماهی‌گیری نیز شرکت کنند.

جزایر سال، بوآ ویستا و براوا

سال و بوآ ویستا، مهم ترین جزایر توریستی کیپ ورد هستند و گنجینه‌ای از مناطق و فعالیت‌های توریستی را در روز و در شب به گردشگران ارائه می‌کنند. بوآ ویستا (Boa Vista) یا جزیره‌ی راحت، شرقی‌ترین در مجمع الجزایر کیپ ورد و سومین جزیره‌ی بزرگ آن به شمار می‌آید که به زیبایی، ساحل‌های شنی سپید رنگش، تپه‌های مواج شنی و آبی زلال اقیانوس و زندگی رنگارنگ زیر آب را به رخ می کشد. اگر خوش‌شانس باشید، ممکن است علاوه بر لاک‌پشت‌های ساحل بوآ ویستا، در منطقه سال ری (Sal Rei) نهنگ هم ببینید زیرا نهنگ‌های گوژپشت، گاهی برای غذا خوردن به آن مناطق می‌آیند. این جزیره در سال ۱۴۸۰ میلادی کشف شد و در ابتدا سنت کریستوفر نامیده می‌شد ولی بعدا نامش به بوآ ویستا تغییر یافت که به معنای “خوش منظره” است.

اقامت در کیپ ورد

کیپ ورد طیف گسترده‌ای از انواع امکانات اقامتی را در سرتاسر جزایر مسکونی خود ارائه می‌کند تا هم نیازهای گردشگران ثروتمند  و هم گردشگرانی که با بودجه محدودی سفر می کنند را برطرف کند. از هتل‌های زنجیره‌ای بین‌المللی و بوتیک هتل‌های رومانتیک در سواحل دل‌انگیز گرفته تا هتل‌های ارزان قیمت و پانسیون‌های تخت خواب و صبحانه (Bed & Breakfast) برای میهمانان مهیاست و کارکنان آن‌ها تلاش می‌کنند تا گردشگران تجربه‌ای دلپذیر و خاطره‌انگیز از اقامت‌شان داشته باشند. اگرچه، باید گفت که بیشتر هتل‌ها در جزایر سانتیاگو و سال قرار گرفته‌اند.