کلمبیا | Colombia

کلمبیا یا جمهوری کلمبیا شمال‌غربی‌ترین کشور آمریکای جنوبی است. این کشور در جنوب با ونزوئلا، برزیل، اکوادور و پرو، در شمال از طریق دریای کارائیب با اقیانوس اطلس و از غرب با پاناما و اقیانوس آرام هم‌مرز است. کلمبیا با مساحت ۱ میلیون و ۱۴۱ هزار کیلومتر مربع (بعد از برزیل و آرژانتین و پرو) چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی است. خاک سرزمین کلمبیا دارای شرایط فیزیکی متنوعی است و از قله‌های بلند و برفی آند تا دشت‌های گرم و مرطوب حوزهٔ رود آمازون را شامل می‌شود. این کشور بعد از برزیل دارای بیشترین جمعیت در بین کشورهای آمریکای جنوبی است اما پراکندگی جمعیتی آن یکسان نیست. اغلب مردم این کشور در بخش کوهستانی کشور یعنی جایی که پایتخت کلمبیا و سایر شهرهای بزرگ آن قرار دارند زندگی می‌کنند. از آنجا که این ناحیهٔ غربی کشور دارای آب و هوای مناسب و خاک غنی است، فعالیت‌های کشاورزی نیز اغلب در این ناحیه‌است.

وجه تسمیه

کلمهٔ «کلمبیا» از نام کریستف کلمب گرفته شده که فرانسیسکو میراندای انقلابی از آن برای اشاره به دنیای جدید، خصوصاً به قلمروی آمریکایی و مستعمرات اسپانیایی و پرتغالی استفاده کرد. این نام سپس توسط جمهوری بزرگ کلمبیا که بوسیلهٔ اتحادیهٔ ونزوئلا، گرانادای نو و اکوادور تشکیل شده بود بکار رفت.

در سال ۱۸۳۰، زمانی که کلمبیا و اکوادور جدا شدند، ناحیهٔ کاندینامارکا خود کشوری مستقل به نام گرانادای نو شد. در سال ۱۸۶۳ گرانادای نو رسماً نام خود را به ایالات متحده کلمبیا تغییر داد و در سال ۱۸۸۶ نام کنونی را برگزید: جمهوری کلمبیا.

اقتصاد

س از یک دهه رشد اقتصادی مناسب (میانگین رشد تولیدات خالص داخلی بیش از ۴٪ در دورهٔ ۱۹۹۸–۱۹۷۰)، کلمبیا در سال ۱۹۹۹ دچار رکود اقتصادی شد (اولین رشد اقتصادی منفی سالانه از سال ۱۹۲۹)، و رفع این وضعیت بسیار وقت‌گیر و سخت بود. کمی تقاضای داخلی و خارجی، وضعیت سخت بودجهٔ دولت و درگیری‌های مسلح شدید داخلی از جمله مشکلات اقتصاد کلمبیا هستند. بر اساس شاخص‌های اقتصادی صندوق بین‌المللی پول که در سپتامبر ۲۰۰۶ انتشار یافت، پیش‌بینی شده‌ است که میزان تولیدات خالص داخلی کلمبیا در سال ۲۰۰۷ به سقف ۸۶۹/۴۹ میلیارد دلار آمریکا برسد. تورم در کلمبیا از سال ۲۰۰۴ زیر ۶٪ بوده‌است و بر اساس پیش‌بینی‌ها در سال ۲۰۰۶ به زیر ٪۵ می‌رسد. صادرات اصلی کلمبیا شامل کالاهای تولیدی (۳۲/۴۱٪ صادرات)، مواد نفتی (۲۸/۲۸٪)، زغال سنگ (۱۷/۱۳٪) و قهوه (۲۵/۶٪) است. کلمبیا همچنین بزرگ‌ترین صادرکنندهٔ بارهنگ به آمریکا است. کل واردات، صادرات و تراز تجاری کلمبیا در بالاترین میزان هستند و جاری شدن مبالغ بسیاری که از طریق صادرات بدست آمده‌اند باعث ارزش گذاری مجدد ارزش پزو کلمبیایی شده‌ است.

مشکلات این کشور طیف گسترده‌ای شامل سیستم حقوق بازنشستگی، دارو و بیکاری دارد. بسیاری از نهادهای مالی بین‌المللی اصلاحات اقتصادی رئیس‌جمهور فعلی آلوارو اوریبه را مورد تقدیر قرار داده‌اند که از جملهٔ کارهای وی اقدام برای کاهش کسری بخش دولتی به زیر ۵/۲٪ تولیدات خالص داخلی است. سیاست اقتصادی دولت و استراتژی امنیت ملی باعث ایجاد اطمینان در اقتصاد شده‌ است و در نتیجه رشد GDP کلمبیا در سال ۲۰۰۳ جزء بالاترین‌ها در آمریکای لاتین بود.

گردشگری

کلمبیا در تمام ایام سال فستیوال دارد و در زمان برگزاری مشهورترین فستیوال‌های کلمبیا (مانند نمایشگاه کالی، کارنیوال بارانکیولا و فستیوال تئاتر Iberoamerican و همچنین فستیوال گل‌ها) است که توریستها به این کشور سفر می‌کنند. خیلی‌ها همچنین در زمان جشن کریسمس و جشن‌های استقلال کلمبیا به این کشور سفر می‌کنند. بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی گردشگری در سال ۲۰۰۴، کلمبیا در فاصلهٔ سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ از لحاظ رشد جذب گردشگر در آمریکای جنوبی در مکان سوم قرار داشته‌ است. (۲/۹٪) تنها پرو و سورینام رشد بیشتری از کلمبیا داشته‌اند.

کلمبیا در مقایسه با سایر مناطق هم‌اندازه در آمریکا جنوبی دارای بیشترین تنوع فیزیکی در قلمرویش است. این کشور همچنین بخشی از «حلقهٔ آتش» اقیانوس آرام است که در واقع محلی زلزله‌خیز و در معرض آتشفشان است.

کشور کلمبیا یکی از مقاصد تماشایی و متفاوت در آمریکای جنوبی میباشد. از سواحل و کوه ها گرفته تا مرداب‌های اطراف رودخانه‌ی آمازون، همگی در کلمبیا یافت میشود. بازدیدکنندگانی که قصد سفری عالی به کلمبیا را دارند، باید خارج از شهرها به ماجراجویی بپردازند و از پارک‌های ملی، جاذبه‌های تاریخی و فرهنگ سرزنده‌ای که مردم از خود نشان می دهند، دیدن کنند. 

بوگوتا ، پایتخت کلمبیا، که گاهی اوقات به عنوان “آتن امریکای جنوبی” اشاره می شود ، برای اولین بار توسط مردم بومی اشغال شد، چند که از تاریخ تاسیس خود در سال 1538، مرتبا مورد بازدید مکتشفین اسپانیایی قرار گرفت. امروزه ، این شهر یکی از بزرگترین شهرها در امریکای جنوبی و کلمبیا است. بوگوتا که در رشته کوه های آند واقع شده است، دارای جاذبه های متعددی برای جلب بازدید کننده دارد: از جمله یک رصد خانه، موزه طلا، باغ گیاه شناسی و دیگر رویدادهای فرهنگی. منطقه تاریخی این شهر را می توان در لاکاندلرا مشاهده کرد که مملو از کافه ها، کلیساها و موزه ها می باشد.

ویلا دی لیوا ممکن است یک شهر کوچک باشد که کمتر از چهار ساعت رانندگی تا بوگوتا فاصله دارد، اما میدان پلازا آن یکی از بزرگترین میادین شهری در جنوب امریکا محسوب می شود. این میدان در حال حاضر به عنوان یک محل تجمع برای جشن ها و جشنواره ها، مانند مراسم مجلل زیبایی استفاده می شود. معماری این منطقه نشان دهنده نفوذ اسپانیایی ها و مورها می باشد. در واقع ، ویلا دی لیوا به دلیل ساختمان های سفید تمیز چوبی و بالکن های خود با آندلس مقایسه شده است. موزه ها دارای متعلقات افراد مشهوری می باشند که برای استقلال کلمبیا جنگیدند. اولین کارخانه تقطیر در منطقه در اینجا واقع شده است.

زونا کافی ترا ( منقطه قهوه) قطعا مکانی شکفت انگیز برای مسافرانی خواهد بود که عاشق قهوه هستند. در این منطقه ، تقریبا نیمی از قهوه کلمبیا در دامنه رشته کوه های آند پرورش داده می شود. بازدید کنندگان می توانند در یک یک باغ گیاه شناسی با گیاهان قهوه و یک پارک تفریحی مجاور آن به تفریح و یادگیری در مورد شگردهای مربوط به قهوه بپردازند. این منطقه دارای یک موزه طلا شامل مصنوعات قبل ار دوره کلمبیایی می باشد. گردشگران همچنین می توانند در چشمه های آب گرم در سانتا روزا و سان وینسنت به استراحت بپردازند. این منطقه همچنین محل خوبی برای پیاده روی در کوه های آند است.

سان آگوستین یک شهر کوچک می باشد که توسط مناظر بسیار جذاب و بقایای یک تمدن فراموش شده احاطه شده است. پارک باستان شناسی سان آگوستین یکی از سایت های باستانی جذاب در کلمبیا می باشد که مملو از بیش از 500 مجسمه، نسخه خطی و تابوت قدیمی می باشد. بسیاری از سنگ های حکاکی شده در سن آگوستین بین 100  و 1200  میلادی انجام گرفته است و شامل بازنمایی از چهره انسانی لبخند بر لب و هیولاهای خیالی و همچنین حیواناتی مانند مار، پرندگان و پلنگ می باشد. گفته می شود که این آثار باستانی به دوره پیش از  اینکاها بر می گردد که هیچ کس نام واقعی آنها را نمی داند. تنها چیزی که در مورد این جامعه شناخته شده است، با توجه به مجسمه های کنده کاری شده و دیگر خرابه ها بوده است.

سان آندرس و  پروویدنسیا دو گروه جزیره می باشند که  بیشتر نزدیک به نیکاراگوئه می باشند. سان آندرس بزرگترین جزیره در این منطقه محسوب می شود. جزیره پراویدنس در ابتدا توسط پیورتین انگلیسی که از برده ها در مزارع خود استفاده می کردند اشغال شده بود. سواحل شنی سفید رنگ و درختان نخل، از بهترین ویژگی های سن آندرس محسوب می شود. همانند دیگر سواحل کارائیب، تفریحات آبی در این مناطق بسیار محبوب می باشد. 

در طول دهه 1980  و 1990 ، مدلین یکی از خطرناک ترین شهرهای جهان در نظر گرفته شد، چرا که دلال بدنام کوکائین در آنجا سکونت داشت. اما پس از اینکه ارباب مواد مخدر، پابلو اسکوبار (Pablo Escobar)  در سال 1993 به هلاکت رسید، مدلین به شدت مورد استقبال گردشگران قرار گرفت. این روزها، افزایش تعداد توریست در این شهر کاملا مشهود است. این شهر مدرن دارای یکی از بهترین آب و هوای این کشور می باشد چرا که در رشته کوه های آند واقع شده است و دارای متوسط درجه حرارت  24 درجه سانتیگراد در طول سال می باشد.  مدلین همچنین به دلیل گل های خود، شهری بسیار رنگارنگ می باشد. این شهر برای جشنواره گل خود در روز دوازدهم  ماه آگوست معروف است.

پوپایان یکی از زیباترین شهرهای استعماری کلمبیا است که در جنوب غربی کلمبیا واقع شده است و گاهی آن را “سیوداد بلانکا” (شهر سفید) به دلیل ساختمان های گچی سفید آن می نامند. این شهر در سال 1537  بنا نهاده شد و آب و هوای معتدل آن سبب شد که خانواده های ثروتمند اسپانیایی به سرعت در آن با ایجاد مدارس، کلیساها و صومعه ها بپردازند. این  شهر برای اجرای آیین های مذهبی خود معروف است. کلیسای ایرمیتا، قدیمی ترین کلیسای شهر می باشد که در سال 1546  ساخته شده است. پوپایان مکانی دنج و راحت برای استراحت است.