بنارس | Varanasi

بنارس یکی از زیباترین، تاریخی‌ترین و مذهبی‌ترین شهرهای شمال هند است. قدمت اولین سکونتگاه‌ها در این شهر به قرن ۱۱ قبل از میلاد می‌رسد و آن را به یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های جهان تبدیل کرده است.

این شهر مقدس برای پیروان هندو و جین، خانه طیف گسترده‌ای از دست‌فروش‌ها، روحانیون هندو، کارآفرینان، کشیشان، زائران و خانواده‌ها است. صحنه‌هایی از نیایش در رودخانه در مقابل پس‌زمینه‌ای از معابد فریبنده، قطعا یکی از تاثیرگذارترین‌ها در جهان است. 

فرهنگ مردم

مردم ایالت «اوتار پرادش» کشته شدگان خود را در ساحل غربی رود «گنگ» در شهر مقدس «واراناسی» که با نام «بنارس» نیز مشهور است، به آتش می‌سپارند.

ویژگی های بنارس

بنارس یا واراناسی شهری در کرانه چپ رود گنگ در جنوب شرقی ایالت اوتار پرادش هند است. این شهر از مراکز مذهبی عمده هندوها است و در نزد «بوداییان» و پیروان آیین «جین» نیز مقدس است.

بنارس از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند است و علاوه بر این، از مراکز قدیمی زندگی شیعیان شبه قاره هند نیز به‌شمار می‌رود.هندوهای سراسر جهان اتارپرادش را مقدس‌ترین شهر زمین می‌دانند و عقیده دارند که اگر خاکستر پیکری در ساحل غربی دریای گنگ پراکنده شود، روح این پیکر حتما «موکشه» یا «نیروانه» را دریافت خواهد کرد.اما برای آزادی روح، در گام نخست جسد باید سوزانده شود.

چرخه‌شکنی

چرخه‌شکنی یا موکشه یکی از مفاهیم ادیان هندی اعم از هندوگرایی، بوداگرایی و غیره است که به رهایی از چرخه زایش‌های دوباره «سَمساره» اشاره دارد.به باور این ادیان چرخه‌شکنی از راه جدایی از حس من‌بودگی و یکی شدن یا جذب شدن در هستی والاتر قابل دستیابی است و این ادیان، چنان هستی بالاتر را یک هستی توصیف‌ناشدنی و بدون صفت و ابعاد و بدون مکان و زمان می‌دانند. 

گفته می‌شود که روزانه دستکم 300 جسد در ساحل غربی دریای گنگا به آتش کشیده می‌شوند تا خاکسترشان در دریای مقدس گنگا منتشر شود.