تیمبوکتو | timbuktu

تیمبوکتو شهری باستانی در مالی است که در فاصله 20 کیلومتری شمال رودخانه نیجر واقع شده است. این شهر مرکز منطقه تیمبوکتو ، یکی از هشت منطقه اداری مالی است. تیمبوکتو به عنوان یک حل و فصل فصلی آغاز شد و در اوایل قرن دوازدهم به یک شهرک دائمی تبدیل شد. پس از تغییر مسیر در معاملات ، تیمبوکتو از تجارت نمک ، طلا ، عاج و بردگان رونق گرفت. در اوایل قرن 14th بخشی از امپراتوری مالی شد. در نیمه اول قرن 15th ، قبایل Tuareg برای مدت کوتاهی کنترل شهر را در دست گرفتند تا اینکه امپراطوری در حال گسترش Songhai این شهر را در سال 1468 جذب کرد. یک ارتش مراکشی در سال 1591 ، Songhai را شکست داد و تیمبوکتو را به جای Gao ، پایتخت خود ساخت. . مهاجمان یک طبقه حاکم جدید ، Arma را تأسیس کردند ، که پس از سال 1612 تقریباً از مراکش مستقل شد. با این وجود دوران طلایی شهر که در طی آن یک مرکز مهم یادگیری و فرهنگی امپراتوری مالی بود ، به پایان رسید و وارد یک دوره طولانی نزول شد. قبایل مختلف تا زمان تصاحب فرانسه در 1893 حکومت می کردند ، وضعیتی که ادامه یافت تا اینکه در سال 1960 بخشی از جمهوری فعلی مالی شود. در حال حاضر ، تیمبوکتو فقیر است و از بیابان زدایی رنج می برد.

مانند سایر شهرهای مهم قرون وسطی آفریقای غربی مانند Djenné ، Gao و Dia ، شهرک عصر آهن در نزدیکی تیمبوکتو کشف شده است که تاریخ تأسیس سنتی این شهر را پیشگویی می کند. اگرچه تجمع لایه های ضخیم شن ماسه کاوش های باستان شناسی را در خود شهر خنثی کرده است ، برخی از منظره اطراف آن در حال انحطاط و افشای محافظ سفالین روی سطح است. با بررسی منطقه توسط سوزان و رودریک مکینتاش در سال 1984 ، چندین مکان عصر آهن در امتداد الاحمر ، یک سیستم باستانی که از چند کیلومتری شرق شهر مدرن عبور می کند ، مشخص شد. مجموعه ای از عصر آهنین واقع در 9 کیلومتری جنوب شرقی تیمبوکتو در نزدیکی وادی الاحمر در بین سالهای 2008 تا 2010 توسط باستان شناسان دانشگاه ییل و Mission Culturelle de Tombouctou حفاری شد. نتایج حاکی از آن است که این سایت برای اولین بار در طول قرن 5 قبل از میلاد اشغال شد ، در تمام نیمه دوم هزاره اول میلادی رونق گرفت و سرانجام در اواخر قرن 10 یا اوایل قرن یازدهم میلادی فروپاشی شد.

موقعیت جغرافیایی تیمبوکتو

تیمبوکتو در حاشیه جنوبی صحرای جنوبی 15 کیلومتری شمال کانال اصلی رودخانه نیجر واقع شده است. این شهر با تپه های ماسه ای احاطه شده و خیابان ها با شن پوشیده شده اند. بندر کابارا در 8 کیلومتری جنوب شهر واقع شده است و توسط یک کانال 3 کیلومتری به بازوی رودخانه وصل شده است. کانال به شدت خاموش شده بود اما در سال 2007 به عنوان بخشی از یک پروژه با لیبی لایروبی شد. سیل سالانه رودخانه نیجر نتیجه بارندگی شدید در رودخانه های رودخانه های نیجر و بنی در گینه و ساحل عاج است. بارش باران در این مناطق در ماه آگوست به اوج خود می رسد اما آب سیل برای عبور از سیستم رودخانه و از طریق دلتای داخل نیجر زمان می برد. در کولیکوورو ، 60 کیلومتر از پایین دست از باماکو ، قله سیل در ماه سپتامبر ،  در حالی که در تیمبوکتو سیل بیشتر طول می کشد و معمولاً در اواخر ماه دسامبر به حداکثر می رسد.

در گذشته ، منطقه طغیان شده توسط رودخانه گسترده تر بود و در سال هایی با بارندگی زیاد ، آب جاری شده به حومه غربی خود تیمبوکتو می رسید. یک نهر کوچک قابل مشاهده در غرب شهر بر روی نقشه هایی که توسط هاینریش بارت در سال 1857 منتشر شده است  و فلیکس دوبوسی در سال 1896 منتشر شده است. بین سالهای 1917 و 1921 ، در دوره استعمار ، فرانسوی ها از كار برده داری برای حفاری كانال باریكی كه تیمبوکتو را با كابارا پیوند می داد ، استفاده كردند. طی دهه های بعد این امر خاموش و پر از شن و ماسه شد ، اما در سال 2007 به عنوان بخشی از پروژه لایروبی ، کانال مجدداً حفاری شد به طوری که اکنون وقتی رودخانه نیجر سیل می شود ، تیمبوکتو دوباره به کابارا وصل می شود. دولت مالي قول داده است كه با مشكلات طراحي كانال حل شود زيرا در حال حاضر فاقد پياده رو است و بانك هاي تند و ناپايدار دسترسي به آب را دشوار مي كنند. کابارا فقط وقتی که رودخانه در سیل کامل قرار دارد ، می تواند به عنوان بندر عمل کند. هنگامی که سطح آب پایین تر است ، قایق ها در Korioumé که با 18 کیلومتر جاده آسفالت شده به تیمبوکتو متصل می شود ، اسکله می کنند.

آب وهوای تیمبوکتو

تیمبوکتو دارای آب و هوای بیابان گرم است. هوا در تمام طول سال بسیار گرم و خشک است. میزان تغییر دمای روزانه در زمستان بیشتر از تابستان است. میانگین دمای حداکثر روزانه در گرمترین ماه های سال – آوریل ، می و ژوئن – از 40 درجه سانتیگراد فراتر می رود. کمترین دما در نیمکره شمالی در زمستان – دسامبر ، ژانویه و فوریه رخ می دهد. اما دمای متوسط حداکثر زیر 30 درجه سانتیگراد کاهش نمی یابد. این ماههای زمستان با هوای تجاری خشک و گرد و غبار می وزد که از منطقه صحرای تبیستی به سمت جنوب تا خلیج گینه می وزد: با برداشت ذرات گرد و غبار در راه خود ، این بادها در آنچه که لقب ‘Harmattan Haze’  لقب گرفته است ، میزان دید را محدود می کند. علاوه بر این ، هنگامی که گرد و غبار در شهر مستقر می شود ، شن و ماسه جمع می شود و بیابان زدایی از بین می رود.