اردنت

اردنت سومین شهر بزرگ در مغولستان است که در قسمت شمالی کشور واقع شده است و دره ای بین رودخانه های سلنژ و ارخون در حدود 240 کیلومتری در شمال غربی اولان باتور ، پایتخت قرار دارد. طول جاده بین اولان باتور و اردنت حدود 370 کیلومتر است . اردنت ، یکی از جوانترین شهرکهای مغولستان ، در سال 1974  در منطقه ای تاسیس شد که در دهه 1950 ذخایر زیادی از مس کشف شده است. در سال 1977 یک خط ریلی یک مسیره به طول 120 کیلومتر که پیوند اردنت به راه‌آهن ترانس مغولستان بود ، افتتاح شد. در اواسط دهه 1980 میلادی ، بیش از 50٪ از ساکنین روس بودند که به عنوان مهندس یا معدن کار می کردند. با این وجود ، پس از سقوط کمونیسم اتحاد جماهیر شوروی در 1990 ، اکثر روسها اردنت را ترک کردند. امروز ، حدود 10٪ از جمعیت این شهر روسی هستند.

اردنت با یک جاده آسفالت شده به اولان باتور ، پایتخت مغولستان و به شهرهای Darkhan و Bulgan ارتباط دارد و هر روز چندین بار با اتوبوس به راحتی قابل دسترسی است. فاصله تا پایتختی که نزدیکترین فرودگاه در آن واقع شده است 370 کیلومتر است و مسافرت با ماشین حدود هشت ساعت طول می کشد. اتصالات قطار بین اردنت و اولان باتور بسیار راحت است زیرا تنها یک قطار در روز در 11 ساعت مسافت را پوشش می دهد. این شهر همچنین به خاطر تیم عالی کمانداران سنتی خود در سطح ملی مشهور است. تیراندازی با کمان سنتی ، هر دو جنس با لباس زیبایی انجام می شود ، شامل هدف قرار دادن در یک هدف افقی ، کمی شبیه به بولینگ ، روی زمین دراز می باشد.

اقتصاد اردنت

شهر اردنت میزبان چهارمین معدن بزرگ مس در جهان است. شرکت معدن این شهر یک سرمایه گذاری مشترک بین مغولستان و روسیه است و بیشتر درآمد ارزی سخت مغولستان را به خود اختصاص می دهد. اردنت معادن 22.23 میلیون تن سنگ معدن در سال ، تولید 126.700 تن مس و 1،954 تن مولیبدن دارد. این معدن 13.5٪ از تولید ناخالص داخلی مغولستان و 7٪ درآمد مالیاتی را شامل می شود. حدود 8000 نفر در این معدن شاغل هستند. این شهر همچنین به پارچه فرش معروف است ، که در مرکز شهر حدود 2 کیلومتری واقع شده است و در سال 1981 ایجاد شده است. هر سال حدود 2000 تن پشم را تولید می کند. حدود 1100 نفر در کارخانه مشغول به کار هستند. بازدید از آن نیز امکان پذیر است.