بنغازی | Benghazi

بنغازی شهری در لیبی است. بنغازی واقع در خلیج سیدا در مدیترانه ، بندر اصلی و دومین شهر پرجمعیت کشور و همچنین بزرگترین شهر سییرناکا است. مستعمره یونانی به نام Euesperides از حدود سال 525 قبل از میلاد در این منطقه وجود داشته است. در قرن 3 قبل از میلاد ، این شهر به عنوان شهر بطلمیوسی برنیس جابجایی و مورد استفاده مجدد قرار گرفت. برنیس در زمان رومیان رونق گرفت و پس از قرن 3 میلادی ، سیرن و بارسا را ​​به عنوان مرکز Cyrenaica کنار گذاشت. این شهر در دوره بیزانس رو به زوال بود و پیش از فتح اعراب به شهر کوچکی کاهش یافته بود. در سال 1911 ، ایتالیا بنغازی و بقیه طرابلس را از عثمانی ها گرفت. تحت حکومت ایتالیا ، بنغازی شاهد دوره ای از توسعه و نوسازی گسترده ، به ویژه در نیمه دوم دهه 1930 بود. در طول جنگ جهانی دوم ، شهر چندین بار دست را تغییر داد و در این روند به شدت آسیب دید. پس از جنگ ، بنغازی دوباره بازسازی شد و پایتخت پادشاهی تازه استقلال لیبی شد. پس از کودتای 1969 توسط معمر قذافی ، بنغازی وضعیت سرمایه خود را از دست داد و کلیه دفاتر دولتی به طرابلس نقل مکان کردند.

در 15 فوریه 2011 ، قیامی علیه دولت معمر قذافی در شهر بنغازی روی داد. این شورش ها تا 17 فوریه به شهرهای بیدا ، توبروک ، عجدابیا ، آل مرج در شرق و زینتان ، زویا در غرب گسترش یافت و خواستار پایان رژیم قذافی شد. بنغازی در 21 فوریه توسط مخالفان قذافی ، که شورای ملی انتقالی را تأسیس کردند ، به دست گرفت. در 19 مارس ، این شهر محل نقطه عطف جنگ داخلی لیبی بود ، هنگامی که ارتش لیبی تلاش کرد با حمله به بنغازی ، پیروزی قاطع را در برابر NTC به دست آورد ، اما با مقاومت محلی و مداخله نیروی هوایی فرانسه مجبور شد به عقب برگردد. بنغازی همچنان مرکز تجارت ، صنعت ، حمل و نقل و فرهنگ لیبی است. این سازمان همچنان به نگه داشتن مؤسسات و سازمانهایی که معمولاً با یک شهر پایتخت در ارتباط هستند ، از جمله چندین ساختمان دولتی ملی و همچنین کتابخانه ملی لیبی است بنغازی یکی از مناطق فرعی منطقه است که از آن به عنوان Cyrenaica یاد می شود ، بقیه آن جبل اخدار و دشت ساحلی است که در شرق آپولونیا جریان دارد. Cyrenaica از سه طرف توسط بیابان محاصره شده است ، از این رو در زمان های قدیم بیشترین تمدن در شمال ، در سراسر دریای مدیترانه ، در کرت و یونان ، تنها 400 کیلومتر با آن فاصله داشت.

بنغازی یکی از مراکز فرهنگی لیبی است و پایگاهی برای گردشگران ، بازدید کنندگان و دانشگاهیان منطقه است. در طول تاریخ خود ، بنغازی با استقلال مشخصی از پایتخت تر مغرب با محوریت طرابلس توسعه یافته است. این امر بر شهر تأثیر گذاشته است ، و به همین ترتیب ، فضای فرهنگی در بنغازی از نظر طبیعت بیشتر عرب از طرابلس است. مهاجران هجومی از جمله مهاجران مصری ، عراقی ، فلسطینی ، سودانی و سوری نیز در سالهای اخیر تا حدودی بر فرهنگ این شهر تأثیر گذاشته اند. مرکز این شهر شامل چند تئاتر محلی و همچنین کتابخانه ملی دارالکتوب در الفندوق است که در آنجا می توان آثار رمان نویسان محبوب محلی مانند صادق نایوم و خلیفه الفخری را یافت. سبک های مختلف معماری به امپراتوری های مختلفی که شهر را در طول تاریخ کنترل کرده اند ، گواهی می دهد. ورزش نیز در شهر اهمیت دارد؛ دو تا از موفق ترین باشگاه های فوتبال لیبی در بنغازی مستقر هستند.

فرهنگ بنغازی

غذا و نوشیدنی برای فرهنگ مردم بنغازی بسیار مهم است ، مانند سایر مناطق لیبی. بسیاری از ظروف و مواد اولیه مورد استفاده به صورت سنتی از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند. مواد اصلی مورد استفاده در غذاهای آنها روغن زیتون ، سیر ، خرما خرما ، غلات و شیر است. این محصولات از نظر این منطقه طبیعی هستند و این مواد در بیشتر مناطق شمال آفریقا و مدیترانه بسیار متداول است. یکی دیگر از سنت های فرهنگ آشپزی لیبی ، چای است. چای اهل بنغازی طعمی بی نظیر و ضخیم دارد. نوشیدن چای یک فعالیت اجتماعی است که معمولاً نزدیکان و نزدیکان در آن شرکت می کنند. بنغازی خانه بسیاری از غذاهای مجزا است که می توانند در خانه تهیه شوند. بزین یکی از معروف ترین این ظروف است. بزین ظرفی است که از یک نان کوچک خمیر گرم شده و یک گوشت یا سس سبزیجات تشکیل شده است. خمیر را می توانید به قطعات اندازه نیش زده و درون سس آغشته کنید. در این ظرف از مواد ضروری مانند سیر و روغن استفاده می شود. ظروف دیگر مانند کوسکوس بیشتر در سراسر دنیا شناخته شده و توسط فرهنگهای دیگر پذیرفته شده است. یکی از دسرهای معمولی که در بنغازی یافت می شود خرمای سرخ شده است. اینها اغلب با شیر سرو می شوند.

آب و هوا و موقعیت جفرافیایی بنغازی

بنغازی در محاصره “بار” ، استپهای خشک است. جبل اخدار ، به معنای واقعی کلمه ، “کوه سبز” ، درست در شمال بنغازی ، از سمت شرق بالا می رود. در اینجا پوشش گیاهی و آب و هوایی با دریای مدیترانه ای احساس می شود و هیچ یک از مناظر بیابانی که در جنوب دیگری یافت می شود. بخش بزرگی از جبل اخدار غربی توسط دشت حاصلخیز مرج گرفته شده است. در شرق شرقی ، سطح دوم جبل اخدار ، بین 500 متر و بیش از 875 متراز سطح دریا واقع شده است ، که غالباً ضخیم چوبی بوده و توسط دره ها بریده می شود. میزان بارندگی سالانه در اینجا ، به خصوص در اطراف سیرن ، می تواند به 500 میلی متر برسد. این مکان حاصلخیز در شمال شرقی بنغازی بود که یونانیان برای اسکان خود انتخاب کردند. خاک بنغازی از رنگ قرمز غنی و بسیار خاک رس است. وزش باد سیروکو در شهر بسیار نادر است و به همین ترتیب ، بسیاری از خیابان ها و ساختمان های کوچکتر بنغازی می توانند کاملا گرد و غبار باشند. در شمال ، زیر صخره های شیب دار فلات ، کمربندی باریک از مزرعه مدیترانه واقع شده است. زیتون و سایر میوه ها و سبزیجات مدیترانه ای در اینجا پرورش می یابند. در جنوب ، جنگل و زمین های مزرعه جای برخی از چرای زمستانی را به درختان بوته ماونک و اسکراب قبل از کویر می دهد.بنغازی به عنوان یک ولسوالی ، با حزبام الاخدار هم مرز است و آن را از روی زمین احاطه کرده است.