باتامبانگ | battambang

شهر باتامبانگ در شمال غربی کامبوج است.باتامبانگ در قرن یازدهم توسط امپراتوری خمر تأسیس شد و استان پیشرو برنج تولید کشور است. نزدیک به 100 سال این مرکز تجاری بزرگ و مرکز استانی استان سیامزی کامبوج داخلی بود ، اگرچه همیشه توسط خمرها و با برخی از مردم ویتنامی ، لائوس ، تایلندی و چینی زندگی می کرد. باتمبانگ قطب شمال غربی کامبوج است و منطقه را با پنوم پن و تایلند متصل می کند.این شهر در رودخانه سانگای واقع شده است ، یک بدن کوچک و آرام که آب و هوای خود را به طرز چشمگیری از طریق استان باتامبانگ باد می دهد. مانند بسیاری از کامبوج ، معماری استعماری فرانسه جنبه قابل توجهی از شهر دارد که برخی از نمونه های برتر آن در این کشور وجود دارد.

باتامبانگ به عنوان یک شهر تجاری مهم است و در قرن 18th تاسیس شد. بخش اعظمی از شمال غربی کامبوج شامل استان های فعلی بانتهه مانیشی ، باتامبانگ ، اوددار مینچی ، پیلین ، و سییم ریپ در استان کامبوج داخلی قرار داد. سیامی ها از طریق خانواده تایلندی خمر آخویونگ ، شاخه ای از خاندان سلطنتی خمر ، باتامبانگ را به عنوان مرکز استان اداره کردند ، شاخه ای از خاندان سلطنتی خمر ، که به مدت شش نسل اداره می شد تا سال 1907 ، هنگامی که این استان به فرانسویها واگذار شد تا با کامبوج به عنوان بخشی از کشور مجدداً پیوست. مستعمره هندوچین فرانسه است.

پس از استعمار توسط فرانسویان ، یک طرح شهری ایجاد شد که منجر به بزرگ شدن یک شهر استعماری فرانسه شد. این نخستین تلاش برای نوسازی منجر به این شد که خیابان های کاملاً مشخصی با الگوی شبکه ای ، ساختمان سازه های شهری و سه خیابان اصلی به موازات رودخانه سنقای ، و پیوند هر دو بانک با احداث دو پل در سال 1917 ایجاد شود. همچنین برپا شده بودند. نوزده سال بعد ، دومین طرح توسعه شهری با راه‌آهن جدید احداث شده که باتامبورگ را به پنوم پن وصل کرد. سازه های شهری به سمت غرب شهر گسترش یافته و ایجاد مراکز شهری با محوریت ایستگاه راه آهن را گسترش داده است. ویلاهای بزرگ مسکونی و ساختمانهای عمومی ساخته شده در این دوره از توسعه فرانسه ، چشم انداز شهر قبلاً دورافتاده را تغییر داد. سومین برنامه توسعه شهری بعدی برای باتامبانگ شامل شمال ، شرق و جنوب شهر شد. این کار گسترده ، که به برنامه ریزی طولانی مدت برای ادغام کلیه کارهای قبلی نیاز داشت ، منجر به پایتختی مدرن استانی شد که تقریباً توسعه یافته ترین منطقه کامبوج در خارج از پنوم پن است.

خیلی دیرتر ، زیرساخت های بیشتر و امکانات عمومی تحت برنامه نوسازی دولت کامبوج به رهبری شاهزاده سیهانوک ساخته شد. چندین اداره استانی ، یک دربار و سایر ساختمان های عمومی در دو طرف رودخانه اضافه شده اند. کارخانه های نساجی و پوشاک توسط سرمایه گذاران فرانسوی و چینی ساخته شده ، فرودگاه باتامبورگ ساخته شده است ، و خط راه آهن تا مرز تایلند در Poipet گسترش یافته است. برای تأمین نیازهای فرهنگی جمعیت تعداد زیادی مدرسه و دانشگاه ساخته شده است ، همچنین یک مرکز ورزشی ، موزه و یک سالن نمایشگاهی ساخته شده است.