پل ورسک

پل ورسک یکی از تاریخی ترین پل های ایرانی است که در فیروزکوه و در روستای ورسک قرار دارد و یکی از قدیمی ترین مسیرهای راه آهن در ایران است. این پل که به طول  ۷۳ متر کشیده شده است، در واقع راهی ارتباطی در ارتفاع ۱۱۰ متری برای ۲ کوه ر ا منطقه در بسیار صعب العبور هستند و دو سمت دره ی ورسک را به هم مرتبط می کند.

 پل ورسک یکی از شاهکارهای مهندسی

کارشناسان، پل ورسک را از شاهکارهای مهندسی معرفی می‌کنند و آن را در گروه مهم‌ترین و ارزشمندترین آثار فنی و مهندسی راه‌آهن در شمال کشور می‌دانند. این پل که از سازه‌های استراتژی ایران است، به همت شرکتی سوئدی-دانمارکی به نام «کامپساکس»، به مدیریت «یورگن ساکسیلد»، ساخته شد. مسئولین این شرکت تضمینی ۷۰ ساله را برای عملکرد این پل، به مسئولان وقت کشور، متعهد شده بودند و در مقابل به ازای مدت زمانی که برای ساخت آن صرف کردند، مبلغی معادل ۱/۵ گرم طلای خالص برای هر متر راه‌آهن دریافت کنند.

نام دیگر پل ورسک، پل پیروزی است که دلیل این نامگذاری هم نقش مهمی است که این پل در جنگ جهانی دوم و در پیروزی متفقین داشت. در سال ۱۳۰۵ در مجلس شورای ملی طرح احداث اه آهن سراسری ایران به تصویب رسید، طرحی که بر اساس آن، شمال و جنوب ایران به هم دسترسی راحتی می داشت. از آن جایی که پیاده سازی و اجرای چنین کاری نیاز به دانش بالایی داشت که در آن زمان در ایران نبود، از متخصصان و نیروهای خارجی کمک گرفته شد و اجرای این طرح به یک شرکت دانمارکی به نام کامپساکس واگذار شد.

وجه تسمیه این پل به ورسک، به دلیل قرارگیری آن در روستای عباس‌آباد که بعدها نام آن به ورسک تغییرنام پیدا کرد.  ورسک، در فاصله‌ی ۴۵ کیلومتری از بخش جنوبی شهرستان «زیراب»، ۸۵ کیلومتری از شهرستان «قائم‌شهر» و در محور «فیرزوکوه» و مسیر راه‌آهن شمال کشور، روی دره‌ی ورسک (عباس‌آباد)، قرار دارد و این پل در مسیر راه آهن سراسری شمال-جنوب و در ارتفاع ۱۱۰ متری از ته دره با دهانه ۶۶ متری و با وسایلی ابتدایی ساخته شد. این پل دو كوه عظیم و سخت‌گذر عباس‌آباد را به هم متصل می‌کند. سازندگان این اثر کهن، آن را تنها برای تردد قطار احداث کرده‌اند. این در حالی است که امروزه حتی با گذشت یک دهه از مدت زمان تضمین شرکت سازنده، باز هم این پل مورد استفاده قرار گرفته و روزی چندین مرتبه قطارهای مسافری تهران-ساری و تهران-گرگان و نیز قطارهای باری و سوختی از روی آن عبور می‌کنند.