دره پادشاهان در مصر

دره پادشاهان درمصر

دره پادشاهان به عنوان دره دروازه پادشاهان معروف است.دره ای در مصر است که در طی دوره ای نزدیک به 500 سال از قرن شانزدهم تا یازدهم قبل از میلاد ، مقبره های برش خورده سنگ برای فرعونیان و اشراف قدرتمند پادشاهی جدید حفاری شد. این دره در ساحل غربی نیل ، روبروی تبس ، در قلب تبان نکروپولیس قرار دارد. این وادی از دو دره شرقی و غربی تشکیل شده است.

با کشف 2005 محفظه جدید و کشف سال 2008 دو ورودی آرامگاه دیگر است، این دره حاوی 63 مقبره و اتاقک از نظر اندازه KV54 ، یک گودال ساده ، تا این محل دفن اصلی شخصیت های مهم سلطنتی پادشاهی جدید مصر و همچنین تعدادی از اشراف ممتاز بود. مقبره های سلطنتی با صحنه هایی از اساطیر مصری تزئین شده اند و سرنخ هایی در مورد اعتقادات و مراسم تشییع جنازه این دوره ارائه می دهند. به نظر می رسد تقریباً همه مقبره ها در دوران باستان گشوده شده و سرقت شده اند ، اما هنوز تصوری از شفافیت و قدرت فرعونی ها ارائه می دهند.

این منطقه از اواخر قرن هجدهم مورد توجه اکتشافات باستان شناسی و مصر شناسی بوده است و مقبره ها و خاکسپاری های آن همچنان بر تحریک تحقیقات و علاقه ها ادامه دارد. در دوران مدرن این دره به دلیل کشف مقبره توتانکامون مشهور شده است و یکی از معروف ترین مکان های باستان شناسی در جهان است. در سال 1979 ، به همراه سایر مناطق Theban Necropolis به میراث جهانی تبدیل شد. اکتشاف ، حفاری و حفاظت در دره ادامه دارد و اخیراً یک مرکز جدید توریستی افتتاح شده است

دره پادشاهان بیش از هزار پا از سنگ آهک و سایر سنگهای رسوبی واقع شده است ، که صخره هایی را در دره و در نزدیکی دیر البحری تشکیل می دهد ، که با لایه های نرم مارن در هم پیچیده است. این سنگ رسوبی در اصل بین 35-56 میلیون سال پیش در طی زمانی که دریای مدیترانه گاه تا جنوب Aswan گسترش می یابد ، انباشته شده است. در طول پلیستوسن ، دره توسط بارانهای ثابت از فلات حک شده است. در حال حاضر بارندگی در تمام طول سال در این بخش از مصر وجود دارد ، اما گاهی اوقات سیل های فلاش رخ می دهد که دره را لرزاند ، و مقادیر زیادی زباله را درون مقبره های آزاد ریخته است. کیفیت سنگ موجود در دره متناقض نیست ، از سنگ ریز تا سنگ درشت ، از خنده با پتانسیل ساختاری بی کیفیت. لایه گاه به گاه شیل نیز باعث ایجاد مشکلاتی در ساخت و سازها شود ، زیرا این سنگ در حضور آب گسترش می یابد و سنگ اطراف آن را جدا می کند. تصور می شود که بسته به نوع سنگی که سازندگان با آن روبرو بوده اند مقبره ها به شکل و اندازه تغییر یافته است.

سازندگان هنگام ساخت مقبره از ویژگیهای زمین شناسی موجود استفاده کردند. بعضی از مقبره ها از شکاف های موجود در سنگ آهک موجود بودند ، برخی دیگر در پشت دامنه های سنگی و بعضی از آنها در حاشیه طوفان های سنگی ایجاد شده توسط کانال های سیلاب باستانی بود. مشکلات ساخت مقبره را می توان با مقبره های رامسس سوم و پدرش Setnakhte مشاهده کرد. Setnakhte حفاری KV11 را آغاز کرد ، اما به آرامگاه آمنهسه وارد شد ، بنابراین ساخت و ساز متروکه شد و در عوض مقبره Twosret ، KV14 را غصب کرد. هنگام جستجوی مقبره ، رامسس سوم مقبره ای که بخشی از خاکبرداری توسط پدرش آغاز شده است ، تمدید کرد. بین سالهای 1998 و 2002 ، پروژه آرامگاه های سلطنتی Amarna با استفاده از رادارهای نفوذپذیر زمین ، کف دره را مورد بررسی قرار داد و فهمید که ، زیر سطح مدرن ، صخره های دره در زیر سری در یک سری “قفسه های” ناگهانی و طبیعی ناگهانی فرود می آیند که یکی از آنها زیر دیگری قرار گرفته است.

منبع : ویکی پدیا