موزه نسل کشی ارامنه

موزه نسل کشی ارامنه ، مجموعه یادبود قتل عام ارمنستان است که به قربانیان قتل عام کلی ارمنستان اختصاص داده شده است، که در سال 1967 در تپه Tsitsernakaberd در ایروان ساخته شده است. همه ساله در 24 آوریل، روز یادبود نسل کشی ارامنه، هزاران ارمنی در یادبود برای بزرگداشت قربانیان این نسل کشی جمع می شوند. مردمی که در Tsiternakaberd جمع می شوند، از احترام همه افرادی که در نسل کشی ارمنی ها جان خود را از دست دادند، گل های تازه می گذارند. در طول سال ها، از سراسر جهان، طیف گسترده ای از سیاستمداران، هنرمندان، موسیقیدانان، ورزشکاران و چهره های مذهبی از این یادبود بازدید کرده اند.

آنچه درباره ی نسل کشی ارامنه نمیدانید!

نسل‌کشی ارمنی‌ها، که به ترکی استانبولی، به نام های هولوکاست ارامنه یا پاکسازی نژادی گفته می شود. کشتار ارامنه، که به عقیده ی خود ارمنی‌ها به عنوان جنایت بزرگ شناخته می‌شود، به نابودی عمدی و از پیش برنامه‌ریزی شده (نسل‌کشی) جمعیت ارمنیان ساکن سرزمین‌های تحت کنترل امپراتوری عثمانی در دوران جنگ جهانی اول (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ میلادی) توسط دولتمردان عثمانی و رهبران قیام ترکان جوان گفته می‌شود. عملیات در قالب کشتارهای دسته‌جمعی و نیز تبعیدهای اجباری در شرایطی که موجبات مرگ تبعیدشدگان را فراهم آورده بودند، انجام می‌پذیرفت. امروزه تعداد کل قربانیان نسل‌کشی ارمنیان بین یک تا یک و نیم میلیون نفر برآورد شده‌است.

تاریخچه موزه نسل کشی ارامنه

موزه نسل کشی ارامنه در سال 1995 افتتاح شد.این یادواره در یکی از سه تپه در امتداد رودخانه هرزدان قرار دارد که نام Tsitsernakaberd را به همراه دارد  و محل آن زمانی قلعه عصر آهن بود. بسیاری از آثار زمینی فوق در این قله از آن زمان ناپدید شده اند ، اما بر روی تپه کوچکتر هنوز اثری از یک قلعه وجود دارد. بررسی های باستان شناسی در سال 2007 صورت گرفت و کاوش های کشف شده از دیواری به طول صدها متر پرده برداشته و هنوز هم ممکن است در بسیاری از مناطق بالاتر از سطح زمین دیده شود.

یک محراب قطع شده از سنگ در وسط مربع در حاشیه یکی از تپه ها قرار دارد ، و سنگهای بزرگی که تقریباً دو تن وزن دارند هنوز دیده می شود که گورهای آن را از هزاره دوم قبل از میلاد پوشانده است. آپارتمانها بعدها در دوران روم در امتداد تپه ها ساخته شدند و در سالهای قرون وسطایی با سازه های دیگر ساخته شدند. در نزدیکی آن نیز بقایای یک ساختمان بسیار بزرگ با یک غار وجود دارد.

ساخت این بنای یادبود در سال 1966 ، در زمان اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد ، در پاسخ به تظاهرات ایروان در سال 1965 ، که طی آن صد هزار نفر به مدت 24 ساعت در ایروان تظاهرات کردند تا بزرگداشت 50امین سالگرد نسل کشی را یاد آور شوند. آنها خواستار آن شدند كه مقامات اتحاد جماهیر شوروی رسماً آن را یك نسل كشی بدانند. این یادواره توسط معماران آرتور تارخانیان ، ساشور کلاشیان و هنرمند هوهانس خاچاتریان طراحی شده و در نوامبر 1967 به پایان رسید.

مشخصات موزه نسل کشی ارامنه

استیل 44 متری سمبل تجدید حیات ملی ارامنه است. دوازده صفحه در یک دایره قرار گرفته و نمایانگر دوازده استان گمشده در ترکیه امروزی است. در مرکز دایره ، در عمق 1.5 متر ، یک شعله ابدی اختصاص داده شده به 1.5 میلیون نفری که در هنگام قتل عام ارمنستان کشته شده اند ، وجود دارد.

در امتداد پارک در یادمان یک دیوار 100 متری با نام شهرها و روستاهایی وجود دارد که معلوم است قتل عام ها و تبعیدها صورت گرفته است. در قسمت پشتی دیوار بزرگداشت ، پلاك هایی به منظور احترام به افرادی كه خود را متعهد به تسكین پریشانی بازماندگان هنگام و پس از نسل كشی شده اند ، ضمیمه شده است. برای بزرگداشت قربانیان نسل کشی یک کوچه درخت کاشته شده است.

منبع : ویکی پدیا