قلعه سووملینا

قلعه سووملینا یک قلعه دریایی مسکونی است که در هشت جزیره حدود 4 کیلومتری جنوب شرقی مرکز شهر هلسینکی ، پایتخت فنلاند ساخته شده است. سووملینا یک میراث جهانی یونسکو است که مورد توجه گردشگران و افراد محلی است و از آن به عنوان یک سایت پیک نیک زیبا دیدن می کند. در سال 1918 به دلایل میهنی و ملی گرایی تغییر نام یافت ، گرچه هنوز با نام اصلی خود در این شهر شناخته شده است. تاج سوئدی ساخت قلعه را در سال 1748 به عنوان محافظت در برابر انبساط گرایی روسیه آغاز کرد. مسئولیت کلی کار استحکامات به آگوستین ارنسورد انجام شد. نقشه اولیه قلعه سنگر بسیار تحت تأثیر ایده های Vauban ، برجسته ترین مهندس نظامی زمان و اصول سبک استحکام ستاره ، اگرچه با گروهی از جزایر سنگی سازگار بود.در طول جنگ فنلاند ، سوئد در 3 مه 1808 قلعه را به روسیه تسلیم كرد و راه را برای اشغال فنلاند توسط نیروهای روسی در سال 1809 ، و بستن نهایی فنلاند به روسیه در پایان جنگ هموار كرد. روسیه تا زمان استقلال فنلاند در سال 1918 قلعه را نگه داشت. فنلاند سپس سووملینا را از طریق وزارت دفاع اداره كرد تا اینكه بیشتر آن را در سال 1973 به كنترل غیرنظامیان تبدیل كند

در اوایل جنگ بزرگ شمال ، روسیه از ضعف سوئدی ها در اینگریا  استفاده کرد و منطقه ای را در نزدیکی رود نوا و همچنین قلعه های سوئدی یعنی Nyen و Nöteborg ساخت که برای محافظت از آن ساخته شده است. در سال 1703 ، پیتر بزرگ پایتخت جدید خود یعنی سن پترزبورگ را در آن شرقی ترین گوشه خلیج فنلاند تأسیس کرد. وی با نزدیک شدن به آن ، پایگاه دریایی مستحکم Kronstadt را بنا کرد. روسیه به زودی به یک نیروی دریایی و نیرویی تبدیل شد که باید در دریای بالتیک از آن استفاده کرد. این وضعیت تهدیدی برای سوئد بود که تا آن زمان قدرت غالب در بالتیک بوده است. این امر با استفاده از نیروهای دریایی در تصرف روسیه از ویبورگ در سال 1710 به وضوح نشان داده شد. پایگاه اصلی دریایی سوئد در Karlskrona برای رسیدن به نیازهای جدید سوئد برای نیروی دریایی خود در قرن 18 ، که اغلب منجر به سوئدی می شود ، خیلی دور از جنوب بود. کشتی هایی که پس از آنکه کشتی ها و سربازان روسی فعالیت های بهاری خود را آغاز کرده یا به پایان رسانده باشند ، به سواحل فنلاند می رسند.

فقدان پدافند ساحلی با فرود آمدن روسیه در هلسینگفورس در بهار سال 1713 و عدم موفقیت سوئدی در محاصره شبه جزیره هانکو در 1714 به شدت احساس می شود. یک عملیات دریایی روسیه علیه ساحل سوئد به سمت پایان جنگ بزرگ شمالی ، نیاز را مشخص کرد. برای توسعه دفاعی ساحلی فنلاند بلافاصله پس از پایان جنگ ، اولین نقشه ها در سوئد در حال ساخت بود تا ناوگان مجمع الجزایر و پایگاه عملیاتی برای آن در فنلاند ساخته شود. اما ، تا پایان جنگ روسو-سوئد از 1741-1743 ، هیچ چیزی در رابطه با سوابورگ رخ نداد. استحکامات در هامینا و لاپنرنتا ناتمام ماند در حالی که Hämeenlinna در یک پایگاه تأسیس قرار داشت. فقدان بودجه ، عدم تمایل به اختصاص بودجه برای دفاع از فنلاند ، و اعتقاد مبنی بر دور شدن روسیه از دریای بالتیک ، دلایل اصلی عدم پیشرفت بود.

جنگ روسی و سوئدی زیر در سال 1741-1743 ، که به سرعت از حمله سوئد به اشغال روسی فنلاند تبدیل شد ، دوباره بر اهمیت توسعه استحکامات در فنلاند تأکید کرد. نبود پایگاه عملیاتی برای نیروهای دریایی کار دریایی سوئد را در این منطقه دشوار کرده است. سایر کشورهای اروپایی همچنین از تحولات مربوط به روسیه ، به ویژه فرانسه ، که سوئد با آنها اتحاد نظامی منعقد کرده بود ، نگران بودند. پس از بحث و گفتگوهای طولانی ، پارلمان سوئد در سال 1747 تصمیم گرفت كه هر دو مرز روسیه را مستحكم كند و پایگاه دریایی در هلسینگفورس را به عنوان یك ضد كرونشتات تأسیس كند. آگوستین Ehrensvärd (1710-1372) ، یک سرهنگ جوان ، مسئولیت طراحی قلعه ها و هدایت عملیات ساخت و ساز را به عهده گرفت.

منبع : ویکی پدیا