باغ شالیمر در لاهور

باغ شالیمر یک مجموعه باغی مغول است که در لاهور ، در کشور پاکستان واقع شده است. این باغ ها مربوط به دوره ای است که امپراطوری مغول در زرته هنری و زیبایی شناسی خود قرار داشت ، و اکنون یکی از محبوب ترین مناطق گردشگری پاکستان است. باغ شالیمر به عنوان یک باغ بهشتی پارس ساخته شده است که قصد داشت نمایشی از یک مدینه فاضله زمینی باشد که در آن انسانها با هماهنگی کامل با تمام عناصر طبیعت زندگی مشترک داشته باشند. ساخت باغ در سال 1641 در زمان سلطنت امپراتور شاه جهان ، آغاز شد  و در سال 1642 به پایان رسید. در سال 1981 این باغ به عنوان مكانهای میراث جهانی یونسكو به عنوان كاشته شده از طراحی باغ مغول در فرعی توسعه آن كتیبه شد.

باغ شالیمر لاهور توسط خانواده سلطنتی مغول در درجه اول به عنوان محلی برای سرگرمی میهمانان ساخته شده است.  گرچه بخش بزرگی از آن برای عموم مردم باز بود. طراحی باغ تحت تأثیر باغ قدیمی شالیمر در کشمیر بود که توسط پدر شاه جهان ، امپراطور جهانگیر ساخته شده است. بر خلاف باغ  کشمیر که به مناظر شیب دار و طبیعی متکی بودند ، آبرسانی در لاهور برای ایجاد آبشارهای مصنوعی و تراس ها مهندسی گسترده ای نیاز داشت. ساخت این باغ در 12 ژوئن 1641 آغاز شد و 18 ماه زمان برد. در دوره سیک ، بسیاری از مرمرهای باغ به صورت تخته سنگی غارت شده و از آن برای تزئین معبد طلایی در امریتسار استفاده شده است.این باغ قسمت اعظم سنگ مرمر آن را که برای تزئین کاخ رام باغ در نزدیکی امریتسار منتقل شده بود ، غارت کردند ، در حالی که دروازه عقیق ترین باغ این باغ توسط لنه سینگ مجیدیه سلب شد و فروخته شد.

در سال 1962 ، باغ شالیمر توسط ژنرال ایوب خان تثبیت شد. زیرا اعضای پیشرو خانواده آرین میان مخالف اعمال وی برای اجرای قانون نظامی در پاکستان بودند. جشنواره سالانه ملا چیراگان در باغها برگزار می شد تا اینکه ژنرال ایوب خان آن را در سال 1958 ممنوع اعلام کرد.این باغها به سه تراس مجزا تقسیم می شوند. این منطقه به رنگ قرمز بالاترین تراس است و برای حرمسرا امپراتور محفوظ است ، در حالی که منطقه به رنگ آبی برای امپراتور محفوظ است. منطقه به رنگ سبز کمترین تراس است و گهگاه برای عموم باز بود. باغ مغول بر پایه باغهای تیموری ساخته شده در آسیای میانه و ایران بین قرن 14 و 16 بنا شده است. یک دیوار آجری بلند به طرز غلیظ و تزئین شده با سنگ فرشهای پیچیده ، محوطه را محاصره می کند تا امکان ایجاد باغ بهشت ​​چهارباغ را فراهم کند.

باغ شالیمر به صورت شکل مستطیل در امتداد محور شمال – جنوب گذاشته شده و 658 متر را 258 متر اندازه می گیرند و مساحتی 16 هکتاری را در بر می گیرند. هر سطح تراس 4/5 متر بالاتر از سطح قبلی است. بالاترین تراس باغ با نام باغ فرح باک نامگذاری شده است که به معنای واقعی کلمه به معنای جانشین لذت است. دوم اینکه تراسهای سوم به طور مشترک با نام باغ فیض باک شناخته می شوند و به معنای بهترین نعمت هستند. تراس های اول و سوم هر دو به صورت مربع شکل هستند ، در حالی که تراس دوم یک مستطیل باریک است. ورودی اصلی شالیمر بر روی تراس با پایین ترین طبقه ، که برای اشراف و گهگاه برای عموم آزاد بود. تراس میانی باغ امپراتور بود و پیچیده ترین آبراه های باغ مگال را شامل می شد. بالاترین تراس برای حرمسرا امپراتور اختصاص داشت.  تراس های مربع شکل هر دو به چهار مربع معادل کوچکتر از چشمه های بلند که از کنار گذرگاه های آجری خیابانی طراحی شده برای به منظور ارتقاء منظره بهتر به باغ تقسیم شده اند . آبشارها ساخته شدند تا از مسیری مرمر در آنچه که به عنوان چادر یا “پرده” به داخل تراس میانی مشهور است ، عبور کنند.

منبع : ویکی پدیا