تئاتر گلوب لندن

ویلیام شکسپیر ‏ شاعر و نمایشنامه‌نویسِ انگلیسی‌ست که او را بزرگ‌ترین نویسنده در زبان انگلیسی دانسته‌اند. «سخن‌سرای آون» لقبی‌ست که به‌خاطر محل تولدش در آون واقع در استراتفورد انگلیس به وی داده‌اند. شهرت شکسپیر به عنوان شاعر، نویسنده، بازیگر و نمایش‌نامه‌نویس، منحصر به‌ فرد است و برخی او را بزرگ‌ترین نمایشنامه‌ نویس تاریخ می‌دانند، اما بسیاری از حقایق زنده‌گیِ او مبهم است. بیش از چهار قرن از زمان حیات شکسپیر می‌گذرد، اما شاهکارهای او همچنان بارها و بارها در دنیای هنرهای تصویری و نمایشی مورد اقتباس قرار می‌گیرند. بحث‌های جنجالی بسیاری حول محور زندگی این نویسنده‌ی بزرگ رنسانسی وجود دارد. 450 سال از ظهور «ویلیام شکسپیر»، شاعر و نمایشنامه‌نویس بزرگ تاریخ ادبیات انگلیس میگذرد. تئاتر گلوب یکی از جاذبه های پایتخت کشور انگلیس، لندن، است که مربوط به ویلیام شکسپیر می باشد. این بنا در سال 1599 ساخته شد و در سال 1613 در آتش سوخت. بعد از انجام بازسازی مدرن، این تئاتر در سال 1997 و با نام جدید شکسپیرز گلوب افتتاح شد. امروزه شکسپیرز گلوب، نمایشگاهی در مورد زندگی و کار ویلیام شکسپیر را در خود جای داده و به یکی از بهترین دیدنی های لندن و جاذبه های گردشگری انگلستان تبدیل شده است. سالن تئاتر شکسپیرز گلوب شامل بنای بازسازی‌شده سالن تئاتر گلوب را که با ویلیام شکسپیر همکاری داشت، می‌شود. شکسپیرز گلوب به‌ عنوان منبعی بین‌المللی و منحصر‌به‌ فرد، به بازیابی و پژوهش آثار شکسپیر اختصاص دارد. این سازه از نوع چوب بوده و بدون هیچ سازه ی فولادی ساخته شد. همچنین تنها ساختمان در لندن با سقف لبه دار است، زیرا این نوع طراحی پس از آتش سوزی بزرگ 1666 ممنوع شده بود. صندلی ها نیمکت های ساده ای هستند که راحت هم می باشند. هیچ نورافکن، میکروفن و یا تجهیزات صوتی مدرن استفاده نمی شود. تمام موسیقی ها به صورت زنده اجرا می شوند. امروزه نیز همه چیز همانطور که در قرن شانزدهم بود مانده است.  فقط اخیرا تئاتر شروع به آزمایش با نورپردازی و تجهیزات صوتی مدرن کرده است. گلوب با معماری خاص و باشکوه خود فضای متفاوتی را از یک بازآفرینی مجلل از ساختمانی در اواخر قرن شانزدهم جلوه‌گر می‌نماید. این تماشاخانه به صورت مربع مستطیل دو طبقه ایساخته شده بود كه مسقف بود،ولی خود صحنه از اطراف باز بود و تقریبا در وسط قرار داشت و به ساختمان دو طبقه منتهی می گشت . از قسمت فوقانی آن اغلب به جای ایوان استفاده می شد . بنایی با گنجایشی حدود 1500 نفر در قلب شهر لندن که بازیگران و تماشاگران را به شکلی جذاب و فعال گرد هم می‌آورد. در زمان شکسپیر، تئاتر عامه پسند و مورد استقبال تمام مردم بوده و تماشای آن در این بنای چوبی هیجان بسیاری داشت.