تونل جنگی سارایوو

پنج متر زیر باند فرودگاه سارایوو یک تونل کوتاه قرار دارد که تونل جنگی سارایوو نام دارد. در طول محاصره سارایوو از این تونل برای آوردن تدارکات استفاده می شد. این تونل با طول 800 متر، به مدت چهار سال تنها راه ارتباطی این شهر با دنیای خارج بود. از آن برای انتقال غذا، اسلحه و سربازان، مجروحان و پناهندگان استفاده می‌کردند. برای مردم سارایوو، این تونل منبع بی‌پایان امید بود، از این رو آن را تونل امید هم می‌نامند. در سال 1992 نیروهای صربستان پایتخت بوسنی و هرزه گوین را محاصره کردند و آن را بمباران کردند و سه هزار نفر از شهروندان را به دام خود انداختند. آن ها تمام راه های دسترسی به شهر را بستند و انتقال موادغذایی و دارو را قطع کردند. آن ها حتی آب، برق و حرارت شهر را نیز قطع کردند.

بازدید از تونل و موزه ی جنگ سارایوو باعث می‌شود دیدی بهتر از حال و روز این شهر و مردمش در آن دوران را پیدا کنید. جنگ در این کشور از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ طول کشید. سارایوو که به شدت آسیب دیده بود، به میدان جنگ تبدیل شده بود.

ساخت تونل در اوایل سال 1993 آغاز شد و پس از شش ماه کار 24 ساعته به پایان رسید. کارگران در شیفت های 8 ساعتی کار می کردند و از هر دو طرف مشغول حفاری بودند تا اینکه دو طرف در مرکز، زیر باند فرودگاه سارایوو به هم متصل شد. در اصل این کار توسط مردان ارتش بوسنی انجام شد، اما بعدا کارگرانی از بوسنی مرکزی آورده شدند. به این مردان روزانه یک پاکت سیگار پرداخت می شد. سیگارها کمیاب، گران و کالای باارزشی در مبادله به حساب می آمد.