آشنایی با ارتش سفالین چین

ارتش سفالین چین | Terracotta Army

ارتش سفالین چین، مجموعه ای عظیم از سازه های سفالی ست که ارتش کاین شی هوانگ(Qin Shi Huang) را به تصویر می کشد. کاین شی هوانگ نخستین امپراتور کشور پهناور چین بوده که در طی سال های ۲۴۷ – ۲۲۰ پیش از میلاد مسیح به امپراتوری این کشور دست یافت. در این لشکر سفالین، مجموعه ای عظیم از سربازان و اسب های آن ها به چشم می خورد که همگی در ابعاد واقعی ساخته شده و هر کدام از سربازان شمایل منحصربه فردی دارند، به گونه ای که گفته می شود این ارتش سفالین از روی ارتش واقعی نخستین امپراتور چین ساخته شده است. به همین دلیل است که این مجموعه را یکی از چشمگیرترین حفریات باستانی قرن بیستم می دانند.

مجموعه سفالین در ۱.۵ کیلومتری شرقی مقبره امپراتور کاین شی هوانگ، استان ژانکسی، ژیان (Xi’an) و شهر لینتونگ قرار دارد. ( برخی منابع نام نخستین امپراتور چین را «چین شی هوانگ» ذکر کرده اند.) مجموعه ای که قدمتش به دو هزار سال پیش بر می گردد و یکی از بزرگ ترین مجموعه های زیر خاکی و عتیقه جهان است، اما با این حال به تازگی کشف شده و کل دنیا را انگشت به دهان گذاشته است و حتم دارم حتی نمی توانید تصور کنید قرار است چه چیزی را ببینید. 

آیین استفاده از لشکر سفالین

ارتش سفالین چین، اعجابی باستانی که لقب «هشتمین مورد از عجایب هفتگانه و جدید جهان» را بر سینه خود دارد.ارتشی متشکل از ۸۰۰۰ هزار سرباز سفالین که همگی ابعاد آدمی دارند و در نهایت تعجب نخواهید توانست دو مجسمه شبیه به هم پیدا کنید.طوری که اگر از نزدیک نگاه شان کنید، این تصور در ذهن شما پدید می آید که گویی از روی آدمی زنده تجسم شده است.

مجموعه لشکر سفالین در واقع نوعی هنری آیینی است که به هنگام تدفین انجام می گیرد و در طی آن همراه با متوفی اشیائی به خاک سپرده می شود. این هنر آیینی بسته به آن که در کدام فرهنگ صورت گرفته بوده، اهداف متفاوتی داشته است. به طور مثال لشکر سفالین چین در ۲۱۰–۲۰۹ سال پیش از میلاد مسیح به همراه نخستین امپراتور چینی به خاک سپرده شد تا از این امپراتور در زندگی پس از مرگش محفاظت کنند. 

کل لشکر سفالین در سه حفره بزرگ قرار داشت که در کل مجموعه ای از ۸۰۰۰ سرباز، ۱۳۰ ارابه، ۵۲۰ اسب و ۱۵۰ اسب سواره نظام و بیش از ۱۰۰,۰۰۰ سلاح از آن حفره ها بیرون آورده شد. همچنین کارشناسان معتقدند که قسمت عمده این لشکر در مقبره اصلی امپراتور کاین شی هوانگ قرار دارد که هنوز دست نخورده باقی مانده است.

 قدمت مجسمه های ارتش سفالین چین

 قدمت مجسمه های سفالین به اواخر قرن سوم پیش از میلاد بر می گردد که به صورت اتفاقی در سال ۱۹۷۴ و توسط مزرعه داران محلی کشف شد. مجسمه های این مجموعه بسته به نوع کارکرد و نقشی که داشته اند، ابعاد متفاوتی دارند. بلندترین مجسمه نشان دهنده ژنرال های جنگی لشکر است. همچنین جالب است بدانید که در حفره های دیگری نیز مجسمه هایی با اشکال غیر نظامی کشف شده اند، که مقامات اداری، رسمی، نوازندگان و آکروبات بازان در میان آن ها دیده می شد.

از آن جا که لشکر سفالین چین یکی از عظیم ترین مجموعه های باستانی و متعلق به پیش از میلاد مسیح است، پس از کشف توجه بسیاری را به خود جلب کرد، به گونه ای که تعدادی از مجسمه ها به صورت نمونه در دیگر موزه های جهان به نمایش در آمدند. همچنین مطالعات و تحقیقات علمی بسیاری برای دریافتن راز و نحوه ساخت این مجموعه عظیم انجام گرفت. 

نحوه قرارگیری این مجموعه عظیم

تمام جنگجویان ارتش سفالین به سمت شرق و در صفوفی مستطیلی ایستاده بودند و هر یک نیزه، تبر و یا خنجری در دست داشتند. طلاییه لشکر، سه ردیف پیاده نظام بودند که در شرقی ترین نقطه لشکر به صف ایستاده بودند. درست از پس این صف پیاده نظام، باقی سربازها با زره هایی به تن و سلاح هایی در دست، به همراه ۳۸ اسب و ارابه به چشم می خورد. همچنین در بخش های شمالی، جنوبی و غربی ارتش، یک ردیف بال دفاعی دیده می شود.

کارگران دولتی چین و صنعتگران محلی، ارتش سفالین چین را در کارگاه های خود و با استفاده از مواد اولیه محلی ساخته اند. تمام اجزا بدن جنگجوها مانند سر، دست ها، بازوها و تنه آن ها به صورت جداگانه ساخته شده که پس از آماده شدن، به یک دیگر متصل می شدند. در زیر با جزئیات تمام مراحل آماده سازی، ساخت، رنگ آمیزی و صیقل مجسمه ها آشنا خواهیم شد.

*مواد اولیه 

 متخصصان تائید کرده اند که مواد اولیه ساخت مجموعه عظیم جنگجوهای سفالی، از زمین زرد تأمین شده است. زمین زرد، فلات بخصوصی در شمال سرزمین پهناور چین است که دقیقا در اطراف مقبره امپراتور قرار دارد. به دست آوردن مواد اولیه از این زمین به راحتی انجام می شود و ثابت شده ماده مناسبی برای ساخت قالب مجسمه ها بوده، چرا که چسبندگی و انعطاف پذیری درخوری دارد. صنعتگران برای آن که ناخالصی های خاک را جدا کنند و از خلوص و کیفیتش اطمینان یابند، ابتدا آن را غربال و آسیاب می کردند. سپس درصد معینی از ماسه سنگ سفید را که حاوی کوارتز، میکا و فلدسپات بود را به آن می افزودند. اضافه کردن ماسه سنگ از آن روی بود که خواص مکانیکی خاک را تقویت کرده و شکل پذیری پیکره های بزرگ تر را به آسانی مهیا می کرد.