موزه مردم شناسی ارومیه

موزه مردم شناسی ارومیه

موزه مردم شناسی ارومیه | موزه ها همیشه طرفداران خاص خودشان را دارند کسانی که ساعت ها در سالن های موزه قدم می زنند و با دقت زیادی آثار را تماشا می کنند، آثاری که در دل هر کدام از آن ها دنیایی دیدنی نهفته است دنیایی که میانه ای با جهان امروز ندارند و شیوه ی زندگی گذشتگان را به زیباترین حالت ممکن نشان می دهد. معمولا بیشتر شهرها  موزه ای دارند که محل نگهداری و نمایش آثار تاریخی همان شهر و البته دیگر مناطق است. 

مجموعه ای از آثار تاریخی در ارومیه – موزه مردم شناسی ارومیه

در ارومیه موزه ای تاریخی  وجود دارد که می توان مجموعه ای از آثار تاریخی را در کنار هم دید.  موزه ارومیه در سال ۱۳۴۶ ساخته شد. این موزه با ۳۰ هزار قطعه شی تاریخی خود، یکی از غنی ترین موزه های ایران بوده و دومین گنجینه بزرگ تاریخی کشور محسوب می شود. این موزه آثاری از ماقبل تاریخ تا دوره اسلامی و قاجار را در خود جای داده است. قدمت برخی از آثار آن حتی به ۷ هزار سال قبل از میلاد برمی گردد و جدیدترین آثار آن هم متعلق به دوره ی قاجار است. 

دوره های مختلف تاریخ ایران

در بازدید از این موزه می توان به راحتی دوره های مختلف تاریخ ایران را به چشم دید و احساس کرد. موزه ارومیه از دو بخش باستان شناسی و مردم شناسی تشکیل شده است که در آن آثاری از دوران‌ مختلف تاریخ این سرزمین به خصوص اشیاء بسیار قدیمی مربوط به دوره‌های ما قبل تاریخ نگهداری می شود. همچنین در این موزه لباس‌های محلی زری دوزی و مخمل‌های قلاب دوزی و کتاب‌های خطی و کارهای ظریف مینیاتوری و غیره به نمایش گذاشته شده است. 

تالار بزرگ موزه ارومیه

تالار بزرگ موزه ارومیه به نمایش اشیای باستانی و تاریخی دوره‌های مختلف تاریخی و تالار کوچک آن به موزه مودم شناسی اختصاص یافته است. در طول سال ها بخش های مختلفی به آن افزوده شده است. هم اکنون موزه دارای یک گنجینه نگهداری آثار و اموال، آزمایشگاه و کارگاه مرمت اشیاء کتابخانه، دو سالن باستان شناسی و مردم شناسی، بخش فروش نشریات و آمفی تئاتر است. عرصه موزه ۳۰۰ متر مربع و اعیانی آن حدود ۳۲۰۰ متر مربع است.

سالن باستان شناسی

سالن باستان شناسی از سه بخش پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی تشکیل شده است که در آن آثار بسیار نفیس مکشوفه از تپه های باستانی استان، از آغاز دوره نوسنگی تا پایان دوره قاجاریه قرار دارد. در سالن مردم شناسی فرهنگ بومی و سنتی منطقه از اواخر دوران صفویه تا به امروز در معرض نمایش است.