برج تلویزیون تالین

برج تلویزیون تالین یک سازه ایستاده با یک عرشه مشاهده در کشور استونی است ، ساخته شده برای ارائه خدمات بهتر ارتباط از راه دور برای بازی های المپیک تابستانی 1980 مسکو است. در نزدیکی حومه پیریتا ، شش کیلومتری شمال شرقی مرکز شهر تالین واقع شده است. برج تلویزیون با 313 متر ارتفاع بلندترین ساختمان تالین است. این برج به طور رسمی در 11 ژوئیه 1980 افتتاح شد. سكوی مشاهده در ارتفاع 170 متر تا 26 نوامبر 2007 ، زمانی كه برای نوسازی بسته شد ، در دسترس عموم بود. این برج مجدداً در 5 آوریل 2012 پذیرای بازدیدکنندگان شد. این ساختمان توسط شرکت دولتی Levira  که قبلاً مرکز پخش صدا و سیمای استونی با مسئولیت محدود اداره می شود و عضو فدراسیون جهانی برج های بزرگ است.

این سنگ بنای سنگی در 30 سپتامبر 1975 گذاشته شد ، و این ساختمان در 11 ژوئیه 1980 افتتاح شد. بدنه برج از حلقه های بتونی آرمه به ضخامت 50 سانتی متر ساخته شده است که در مجموع 17000 تن وزن دارد و وزن کل برج تقریباً 20،000 تن است. این برج در حین ساخت و ساز از آتش سوزی جان سالم به در برد.عرشه مشاهده در طبقه 21 ، که در ابتدا به منظور داشتن یک چرخش طراحی شده است ، در 170 متر از سطح زمین واقع شده و قطر آن 38 متر است. این برج در تاریخ 26 نوامبر 2007 برای عموم بسته شده بود. پیش از بسته شدن ، بلیط ها با قیمت 60 كرون استونی قیمت گذاری شده بودند و گذشته از پله های بتونی و فلزی كه نادر از آن استفاده می شد ، به دو طبقه آسانسور به عرشه مشاهده می رسید. برج تلویزیون ویلنیوس از طراحی معماری مشابهی برخوردار است اما دارای یک عرشه مشاهده ای در حال چرخش 165 متر از سطح زمین است.برج تلویزیون تالین در 5 آوریل 2012 با طراحی داخلی کاملاً جدید ساخته KOKO Arhitektid بازگشایی شد.

کتابهای راهنمای محلی ، نمایشگرهای عرشه مشاهده از تالین و گسترش آن تا خلیج فنلاند را تبلیغ می کنند.برج تالین به عنوان یک احساس شوروی در دهه 1980 توصیف شده است و یک رستوران در طبقه مشاهده واقع شده است. سوراخ های گلوله ای که از تلاش کودتای شوروی در سال 1991 تشکیل شده ، هنوز در پایه برج قابل مشاهده است. یک گزارش مشهور و معروف از تعداد انگشت شماری از اپراتورهای رادیویی خبر می دهد که در سال 1991 برای محافظت از رسانه های آزاد جمهوری متولد شده استونی از سربازان اتحاد جماهیر شوروی جان خود را به خطر انداختند. مدافعان یک جعبه کبریت بین درب آسانسور و قاب را به گونه ای قرار دادند که آسانسور کار نکند ، و تقریباً 1000 قدم برج را به عنوان تنها مسیر صعود برای شوروی ها به جا گذاشت. اپراتورها همچنین دارای سیستم آتش نشانی با حذف اکسیژن بودند. ایجاد سیستم باعث می شد همه افراد موجود در برج ، از جمله خود مدافعان ، آسفیر شوند. با این حال ، مشخص نیست که این سیستم عملیاتی بوده یا تهدید به کارگیری آن یک بلوف بوده است. داستان در استونی به خوبی شناخته شده است. همچنین بخشی از فیلم اوت 1991 است و به طور مستند در مستند انقلاب آواز خوانده می شود.

سی و دو شرکت ساختمانی در ساخت برج تلویزیون تالین شرکت کردند. برج تلویزیون توسط متخصصان موسسه طراحی ایالتی وزارت ارتباطات در مسکو طراحی شده است. مهندس ارشد یوگنی ایگناتوف بود ، طراح اصلی ولادیمیر اوبیودوف و معماران یوری سینیس و دیوید باسیل زاده بودند. چندین عامل برای مکان مورد توجه قرار گرفت: فاصله مورد نیاز از مناطق پرجمعیت شهری برای اطمینان از دریافت سیگنال مناسب ، ویژگی های زمین شناختی خاک محلی ، فاصله از فرودگاه و تأثیرگذاری در خط افق تالین. مکان انتخابی در فاصله 8 کیلومتری مرکز شهر ، در یک منطقه استراحت و تفریحی نه چندان دور از باغ گیاه شناسی و یک باشگاه ورزشی موتور سیکلت قرار داشت. موقعیت مکانی 23 متر از سطح دریا است. این برج که به وضوح از شهر و دریا قابل مشاهده است ، بر چشم انداز اطراف حاکم است و بر معماری محلی تأثیر می گذارد.

ساختار برج را می توان به سه بخش تقسیم کرد: پایه ، خود برج از بتن مسلح و آنتن استیل . از 150 تا 182 متر برج دارای یک سازه به قطر 38 متر است که دارای سکوی دید ، رستوران و اتاق تجهیزات ایستگاه های رادیویی تجاری است. ساختمان دو طبقه که پایه برج را احاطه کرده است نیز 38 متر قطر دارد و دارای امکانات فنی و کمکی است. اسلب پایه ساخته شده از بتن آرمه به طول 38 متر قطر ، 2.5 متر ضخامت دارد و 8.5 متر از سطح زمین دفن شده است. این دال از برج بتونی آرمه ای پشتیبانی می کند که در پایه 15.2 متر قطر دارد و فقط 8.2 متر قطر در ارتفاع 180 متر دارد. ضخامت دیواره در قسمت پایینی 500 میلی متر و در قسمت فوقانی 350 میلی متر است. این امر برای اطمینان از ثبات برجها حتی در شرایط طوفان شدید است. قبل از سال 1967 تمام سازه های بلند در استونی مطابق با الزامات ایمنی قابل استفاده برای سازه های واقع در مناطقی با سطح مقاومت باد دوم ساخته شده بودند. پس از طوفان در سال 1967 ، با رسیدن سرعت باد به 42 متر در ثانیه ، برج تلویزیون مطابق با چهارمین مورد نیاز برای مقاومت در برابر باد طراحی شد.کل انبوه برج بیش از 20،000 تن است. مرکز ثقل سازه در پایه برج قرار دارد ، به همین دلیل حتی اگر اسلب پایه روی سطح زمین قرار داشته باشد ، نمی تواند از آن سقوط کند.

پیمانکار عمومی Trall Construction Trust بود و پیمانکاران فرعی ساختمانی بتون آرمه ، اعتماد سازه های فلزی و اعتماد ساخت و ساز رادیو بودند. این کار توسط مدیر ساخت و ساز برج تلویزیون وزارت ارتباطات SSR استونیایی انجام شد و ووتل تاسین به عنوان مدیر آن فعالیت کرد.

منبع : ویکی پدیا