معرفی میدان پیکادلی لندن

میدان پیکادلی لندن

لندن، بزرگترین ناحیه شهری از نظر مساحت در اروپا و بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر بریتانیا است و پایتخت کشور انگلستان نیز می‌باشد. این شهر را که همه جزو پرقدرت‌ترین و ثروتمندترین مراکز سیاسی دنیا می‌شناسند در واقع مقر اصلی پادشاهی متحد بریتانیا است.پیشینه تاریخی این شهر به زمان روم باستان برمی‌گردد. لندن ، مخلوطی از یک شهر جهان سومی و یک شهر کاملا پیشرفته است. لندن جاذبه‌های زیادی برای دیدن دارد که یکی از آنها میدان پیکادلی لندن میباشد.

میدان پیکادلی در زبان انگلیسی، «پیکادلی سِرکِس» نامیده می‌شود. نام پیکادلی را از نوعی یقه‌ی حاشیه‌دار به نام «پیکادیل» گرفته‌اند که در قرن 17 میلادی رواج داشت. راجر بیکر ، خیاطی بود که با دوختن این نوع یقه‌ها به ثروت رسید و در همین منطقه زندگی می‌کرد.

مردم گاهی خانه‌ی او را «پیکادیل هال» می‌نامیدند و این اسم هنوز بر روی میدان مانده است. کلمه‌ی سِرکِس هم از واژه‌ای لاتین به معنی «دایره شکل» گرفته می‌شود و به میدانی در همان نزدیکی این منطقه اشاره دارد. این میدان مقصد اصلی گردشگرانی است که به زندگی شبانه و دنیای تئاتر علاقه دارند. با قرارگیری در محل تقاطع پنج خیابان مشهور و شلوغ لندن، این میدان با تابلوهای نئون پیرامون و آبنمای زیبای خود از شهرت زیادی برخوردار است. مشهورترین سالن‌‌های سینما و تئاتر لندن در نزدیکی این میدان جای گرفته‌اند و کافه‌های زیادی را می‌توان پیرامون آن دید. میدان پیکادلی یکی از نقاط پرتردد و دیدنی لندن است که خیابان های تجاری مشهوری مانند ریجنت استریت و شفتسبوری اوینیو به آن ختم می شوند.

معماری میدان پیکادلی

میدان پیکادلی در لندن را نسخه‌ی کوچک شده‌ی میدان تایمز نیویورک به حساب می‎آورند که به خاطر فواره و بیلبوردهای تبلیغاتی بزرگش به شهرت رسیده است. معماری میدان پیکادلی برعهده‌ی جان نش و به دستور پادشاه جرج چهارم بوده که قصد داشت عمارت کارلتون را به ریجنتس پارک متصل کند. سوهو، چاینا تاون ، میدان لستر و ترافالگار نیز در نزدیکی این منطقه قرار دارند و مردم معمولاً در بین مسیر خرید یا بازدید از مناطق تفریحی این اطراف، سری هم به این میدان‌ها و خیابان‌های دیدنی شهر لندن می‌زنند.

شباهت های این میدان به میدان تایمز

احداث «خیابان شافتسبوری» در سال 1885، میدان پیکادلی را به تقاطعی پر رفت و آمد تبدیل کرد. همین موضوع باعث شد تا این میدان بتواند توجه تبلیغ‌کننده‌ها را به خود جلب کند و تا مدت‌ها، سر تا سر این خیابان را تابلوهای بزرگ تبلیغاتی گرفته بود و این حس به شما دست می‌داد که گویی در حال قدم زدن در میدان نورانی تایمز نیویورک هستید. اولین تابلوی تبلیغاتی نئون در سال 1908 در این میدان قرار گرفت و بیلبورد کوکاکولا، از سال 1955 میلادی تا به حال در این مکان قرار دارد و چراغ‌های آن فقط به 3 مناسبت خاموش شده است: جنگ جهانی دوم، مراسم خاکسپاری چرچیل و پرنسس دایانا. امروزه هنوز هم از بیلبوردهای چراغانی شده با ابعادی کوچک‌تر در این مکان استفاده می‌کنند.