گرند کنیون
-
1 -
اریزونا3 -
اریزونا2
-
800px-USA_09828_Grand_Canyon_Luca_Galuzzi_2007 -
800px-Walnut_canyon_cliff_dwellings -
1024px-USA_09847_Grand_Canyon_Luca_Galuzzi_2007 -
2 -
4 -
5 -
8 -
3
شرح
دره گرند کنیون
گرند کنیون یکی از شاهکارهای طبیعت بربخورید . دلایل بسیار زیادی در مورد زیبایی و جذابیت گرند کنیون وجود دارد. این بخش ارزشمند کره خاکی، از فضا نیز قابل مشاهده است و سالانه توسط گردشگرهای مختلفی مورد بازدید قرار می‌گیرد.
همان‌طور که می‌دانید این منطقه دیدنی بسیار بزرگ است، مطالب بسیاری درباره آن نوشته شده و عکس‌های زیادی نیز در اینترنت وجود دارد، اما موارد بسیار جالبی نیز هست که احتمالاً در مورد آن‌ها چیزی نمی‌دانید؛ که با خواندن این مقاله به آن‌ها پی خواهید برد، اما در ابتدا باید با خود گرند کنیون بیشتر آشنا شویم.
دره گرند کنیون
گرند کنیون دره‌ای است که میان آن رود کلرادو قرار دارد و در ایالت آریزونای آمریکا واقع شده است. بخش بزرگی از این دره در پارک ملی گرند کنیون قرار دارد که یکی از اولین پارک‌های ملی در آمریکا است.
طول گرند کنیون ۲۷۷ مایل (حدود۴۴۶ کیلومتر) و پهنای آن تا ۱۸ مایل (حدود ۲۹ کیلومتر) است و عمق آن ۱ مایل (۱٫۸ کیلومتر) است. این دره احتمالاً ۲ میلیارد سال پیش و با فرسایش سنگ‌ها توسط رود کلرادو به وجود آمده است.
پیش از مهاجرت اروپاییان، این دره محل زندگی بومیان آمریکایی بوده است. نخستین اروپایی که به دره گرند کنیون رسید، فردی اسپانیایی به نام گارسیا لوپز دکاردناس است که در سال ۱۵۴۰ میلادی به این دره رسید. جالب است بدانید که هنوز هم در حدود ۵۰۰ سرخ‌پوست در گرند کنیون زندگی می‌کنند.
جاذبه‌های بزرگ گردشگری در آمریکا – دره گرند کنیون
گرند کنیون از جاذبه‌های بزرگ گردشگری در آمریکا است به ویژه چشم‌اندازهای کناره جنوبی آن که بسیاری از گردشگرها و طبیعت‌گردها را می‌توان در آنجا پیدا کرد. اما این شاهکار طبیعت مکان‌های بسیار آرامی نیز در دل خود جای داده است که کمتر کسی به سراغ آن می‌رود.
تغییرهای بزرگ جوی
تغییرهای بزرگ جوی در ارتفاعات بالا باعث ایجاد تغییر بسیار بزرگی در سطح دما و بارش این دره می‌شود. این موضوع به این معنی است که خود این دره روی آب و هوای بی‌نظیرش تأثیرگذار خواهد بود. انواع مختلفی از «خرده آب‌وهوا» (Micro Climates) در گرند کنیون یافت می‌شود.
آب و هوای دره گرند کنیون
این خرده آب و هواها به طور ناگهانی باعث کاهش دما به اندازه ۵٫۵ درجه فارنهایت (حدود ۱۴٫۷ سانتیگراد) در ازای هر ۱۰۰۰ فوت (حدود ۳۰۵ متر) می‌شوند. سردترین دمای گزارش شده -۲۲ درجه فارنهایت (-۳۰ درجه سانتیگراد) در «لبه شمالی» (North Rim) در سال ۱۹۸۵ میلادی بوده است. تا پیش از دانستن این موضوع حتماً فکر نمی‌کردید که آریزونا سابقه هوای سرد آن هم تا این اندازه را داشته باشد. این دره بسیار بزرگ است اما به این معنا نیست که گرند کنیون طولانی‌ترین و عمیق‌ترین دره جهان است.
بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین دره جهان
شاید تا به حال فکر می‌کردید که این موره بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین دره جهان است اما بزرگ‌ترین دره، دره‌ای به نام «یارلونگ ساگپو» (YarlungTsangpo) در هیمالیا است که دارای عمیق‌ترین تنگه در جهان بوده و عمق آن به ۱۷۵۶۷ فوت (حدود ۵۳۵۵ متر) می‌رسد و این یعنی این دره حدود ۱۱۰۰۰ فوت (۳۳۵۳ متر) عمیق‌تر از گرند کنیون و طول آن نیز ۳۰ مایل (۴۲٫۸ کیلومتر) از گرند کنیون بیشتر است.
اسکای واک
در مورد ناحیه‌ی بسیار سرد اسکای واک در گرند کنیون مطالب زیادی شنیده شده است، اما در مورد اختلاف نظرها در پشت پرده پروژه‌ی ۳۰ میلیون دلاری (حدود ۱۰۵ میلیارد تومان) بزرگراه ۹۳ چیزی شنیده‌اید؟ بدیهی است که دوستداران محیط زیست در مورد اثرهای مخرب ایجادشده توسط این پروژه مواردی را همیشه بیان کرده باشند، اما داستان غم‌انگیز و تلخ دیگری پشت این پروژه وجود دارد.
تاریخچه اسکای واک
اسکای واک (Sky Walk) که سالانه ۳۷۰ هزار گردشگر را به خود جذب می‌کند، توسط شرکت توسعه‌ی اسکای واک گرند کنیون (Grand Canyon Skywalk Development) ساخته شده است. امروزه مردمی که آن را ساخته و برای اولین بار آن را اجرا کرده‌اند، هیچ‌گونه کنترلی روی این نقطه گردشگری محبوب ندارند.
رقیبان اولیه اسکای واک شامل قبایل آریزونای بومی بودند که در سال ۲۰۱۲، شورای اتحاد قبیله هولاپائی (Hualapai Tribe Council) کنترل این ناحیه را به دست گرفتند؛ اما برای شرکت توسعه اسکای واک در این دره ناراحتی نداشته باشید زیرا آن‌ها نیز در جریان این اختلافات مالکیتی توانستند ۲۸ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳ غرامت دریافت کنند.
حتماً از خود می‌پرسید چرا؟ خوب اگرچه گرند کنیون دارای لایه‌های سنگی مختلفی است که از لحاظ سنی نیز باهم فرق دارند اما راه این دره خیلی قدیمی‌تر از دوران حیات دایناسورهاست. به معنای واقعی کلمه این راه، میلیاردها سال بزرگ‌تر است؛ اما فسیل‌های مختلف فراوانی در سنگ‌های این دره کشف شده است. برخی از این فسیل‌ها شامل فسیل‌های دریایی مانند مرجان‌ها، اسفنج‌ها، فسیل زمینی و خاکی مانند برگ، ردپا و حتی استخوان ۱۱ هزارساله‌ی جانوران تنبل می‌شود.
مایکل واساکه
«مایکل واساکه» (Michael of Vsauce) فردی که در شبکه ویدیویی یوتیوب ویدیوهای بسیاری را ساخته، درویدیوی خود به خوبی این موضوع را نشان داده است. به گفته مایکل حتی اگر تمامی ۷ میلیارد نفر جمعیت جهان را در این دره بریزیم، باز هم نخواهیم توانست آن را پر کنیم و تنها بخشی از آن را پر می‌شود.
ناپدیدی هواپیما
شاید فکر کنید شایع‌ترین علت مرگ در این دره، سقوط از لبه‌های آن، از دست دادن آب بدن یا گرمای هوا باشد اما این‌گونه نیست بلکه بیشترین علت مرگ در این ناحیه سوانح هوایی است. دکتر مایکل پی. گیگلیئری (Michael P. Ghiglieri) دکترای محیط‌زیست، متخصص اورژانس، سرباز کهنه‌کار و کمک نویسنده کتاب «روی لبه: مرگ در گرند کنیون» معتقد است در این منطقه بیش از ۶۵ سانحه هوایی مرگبار رخ داده که این سوانح تا به حال ۳۷۹ قربانی گرفته است. نکته ترسناک ماجرا اینجاست که بیشتر این سوانح هوایی، پروازهای تجاری یا شخصی (با هواپیمایی خصوصی) بوده است.
برخورد هواپیمای مسافربری
در سال ۱۹۵۶ میلادی ۲ هواپیمای مسافربری به خاطر وجود شرایط آب و هوایی نامساعد جوی بر فراز این دره با یکدیگر برخورد کردند. کوهنوردان ماجراجو ادعا کرده‌اند که لاشه‌های ۲ هواپیمای تجاری را که در بخش شرقی گرند کنیون با یکدیگر برخورد کرده بودند، پیدا کرده‌اند؛ اما هنوز ایده و نظری در این باره ارائه نشده است.
برای یافتن لاشه‌های هواپیما شما باید زحمت کوهنوردی ۲ روزه شامل ۱۸ مایل (حدود ۲۹ کیلومتر) پیاده‌روی و عبور از رودخانه‌های مختلف را به جان بخرید. اگر تخصصی در این زمینه ندارید، بهتر است از رفتن به این ناحیه چشم‌پوشی کنید. ما هواپیماهای پوسیده‌ای در این ناحیه ندیدیم اما مطمئن هستیم که این منطقه یکی از مناطق وحشی و رها شده در کل آریزونا است.
