
تونل های کوچی هوشی مین
شرح
تونل های کوچی هوشی مین
ویتنام یکی از دیدنی ترین کشورهای قاره آسیا میباشد. تنوع فوقالعاده زیاد جاذبههای ویتنام مردم جهان را برای سفر به ویتنام مجاب میکند زیرا که هر سلیقه ای را میتواند راضی کند. ویتنام یک کشور شمالی وجنوبی بسیار باریک از نظر عرضی است که برای دیدن کامل آن، مجبورید مسیری طولانی را طی کنید اما چند جاذبه بسیار عجیب و غریب دارد که واقعا جزو نوادر دنیا به حساب میآید؛ چشماندازهای طبیعی و فوقالعاده زیبا و جالب و اختلاف ارتفاع خیلی زیاد و تونل های کوچی هوشی مین از جمله ویژگیهای منحصر به فرد ویتنام محسوب میشود که هر گردشگری را مجذوب خود میکند.
اگر میخواهید جاذبهای خاص و متفاوت را در ویتنام ببینید، تونل های کوچی هوشی مین را به شما پیشنهاد میدهیم که در نوع خود بینظیر است. این تونل در حال حاضر به یکی از جاذبه های گردشگری ویتنام تبدیل شده است که هر ساله گردشگران علاقهمند از آن بازدید میکنند. تونل زیرزمینی کوچی با 121 کیلومتر طول در 40 کیلومتری شمال غرب شهر هوشی مین، از حومه شهر تا مرز کامبوج ادامه دارد و در سال 1960 میلادی توسط سربازان “ویت کونگ ها” (سربازان ویتنامی) حفر شده است.
کاربرد تونل های کوچی هوشی مین
ویتنامیها از تونل زیرزمینی کوچی به عنوان پایگاه نظامی و پناهگاه در جنگ با نیروهای آمریکایی استفاده میکردند به طوریکه آمریکاییها تا مدتها موفق به شناسایی آن نشدند. دهانه ورودی تونلها به گونهای پوشانده شده بودند که از فاصله چند سانتی متری هم قابل تشخیص نبودند. ویتنامیها با ابتداییترین وسایل در زمان بارانهای موسمی که کندن زمین آسان بود، کار حفر تونل را آغاز میکردند که پس از خشک شدن خاک، همچون بتن سفت و غیرقابل نفوذ میشد. تونل زیرزمینی کوچی که شبکهای از راههای تودرتو و پرپیچ و خم بود، توسط دریچههایی رو به بالا یا رو به پایین به یکدیگر مرتبط میشدند.
تونل های کوچی هوشی مین همچون شهری زیرزمینی در دل تاریک زمین به پیش رفته بودند و قسمتهای مختلفی همچون بیمارستان، اتاقهای استراحت، انبار مواد غذایی، انبار اسلحه، اتاق جلسات سری و محل زندگی داشتند. ویتنامیهای زیرک فکر همه چیز را کرده بودند و با کارگذاری تلههای گوناگون در تمام قسمتها از ورود مهاجمان جلوگیری میکردند و یا مانع از ورود آنها به قسمتهای دیگر میشدند.
آمریکاییها که روز به روز بر تعداد تلفاتشان اضافه میشد، دشمنی را مقابل خود نمیدیدند که با آنها بجنگند و این به لحاظ روانی بر سربازان آمریکایی تاثیر بسیار بدی داشت. تا اینکه بالاخره در سال 1966 میلادی به صورت اتفاقی زمانی که گروهبان آمریکایی بر روی زمین نشسته بود، متوجه شی تیزی شد که دریچه یکی از تونلها بود. آمریکاییها که خشنود از پیدا کردن تونلهای زیرزمینی بودند به طرق مختلفی همچون مینگذاری و پر کردن تونلها از آب سعی در تخریب آنها داشتند که با شکست مواجه میشدند.
در نهایت آمریکاییها تصمیم گرفتند با استفاده از بمبافکنهایی منطقه را تخریب کنند و سربازان ویت کونگ را از بین ببرند. تونل زیرزمینی کوچی یکی از جذابیتهای سفر به ویتنام است که دیدن آن را به شما پیشنهاد میدهیم.