موزه اجساد برلین

موزه اجساد برلین

وقتی می خواهیم در مورد موزه اجساد برلین صحبت کنیم ، نخستین چیزی که پس از شنیدن نام موزه به ذهن ما راه می یابد، مکانی است که مجموعه بزرگی از آثار باستانی و کالاهای گرانبها از گنجینه ها را در آن به معرض نمایش عموم می گذارند؛ اما موزه ها معانی گسترده تری دارند؛ به عبارتی دیگر، موزه مکانی است که در آنجا اشیا و مواد مربوط به یک موضوع مطالعاتی خاص جمع آوری، مطالعه و نگهداری می شود و با هدف آموزش، انتشار اطلاعات و سرگرمی در معرض دید همگان قرار می گیرد. موزه ها بازتاب فعالیت های انسان در محیط طبیعی، فرهنگی و اجتماعی او نیز هستند.

در این میان موزه های علمی یکی از انواع پربازدید موزه ها در سراسر جهان به شمار می روند که در سال های اخیر بیش از پیش مورد توجه کشورهای جهان قرار گرفته اند. این موزه ها با محوریت قرار دادن «جسم انسان » تاکنون توانسته اند بازدیدکنندگان بسیاری از سراسر جهان را به سوی خود جذب کنند. امروزه موزه‌های زیادی در دنیا وجود دارند که از قالب سنتی موزه‌ها در نمایش آثار تاریخی و باستانی خارج شده و آثار موجود در آن‌ها سبکی عجیب و غریب دارند.

آشنایی بیشتر یا موزه اجساد

یکی از موزه های دیدنی و عجیب در برلین قرار دارد. در این موزۀ عجیب آثار کالبد شناس معروف آلمانی به نمایش گذاشته شده که این آثار اجساد و اندا م های واقعی بدن انسان هستند که با روش ویژه “پلاستینه کردن” از فساد محافظت شده اند. موزه اجساد برلین در زیر برج تلویزیونی مشهور شهر برلین، در فضایی به مساحت 1211 مترمربع موزه ای قرار دارد که روزانه 21 عدد بدن کامل انسان در ژست های مختلف و 211 عدد از اندام های مختلف بدن نظیر استخوان ها و بافت ها را به نمایش می گذارد. هر کدام از اجساد و اندام های به نمایش گذاشته شده با توضیحی علمی برای بازدیدکنندگان همراه است. این موزه نخستین نمایشگاه دائمی گونتر فن هاگنز دانشمند، کالبد شناس آلمانی و مبدع روش پلاستینه کردن است.

افتتاح موزه ای دائمی در برلین از اجساد پلاستینه شدن بدن انسان مدت ها به عنوان موضوعی بحث برانگیز و جنجالی مطرح بود. کلیسای پروتستان و رئیس انجمن آناتومی از مخالفان سرسخت این ایده به شمار می رفتند. برخی مخالفان گونتر هاگنز را متهم به تلاش برای جلب توجه کرده و به نمایش گذاشتن اجساد انسان ها را مخالف اصول اخلاقی، حرفه ای و آموزشی می دانند.

پلاستینه کردن اجساد

پلاستینه کردن در کالبدشناسی به روشی گفته می شود که با استفاده از آن می توان از قطعات بدن انسان حفاظت کرد. در این روش آب و چربی بافت های بدن انسان خارج شده و با نوعی از پلاستیک جایگزین می شود.

به این ترتیب عضو پلاستینه شده که قابل لمس است، از فساد در امان می ماند. خارج کردن آب و چربی بافت های بدن و جایگزینی آن با پلاستیک سال هاست که به عنوان روشی شناخته شده در علم بافت شناسی به شمار می رود اما در روشی که گونتر هاگنز به دنیا معرفی کرد، این امکان وجود دارد تا بافت ها و اندام های بزرگ بدن نیز حفاظت شده و فاسد نشوند. این دانشمند آلمانی با برپایی نمایشگاهی سیار در سراسر جهان به نام “دنیاهای تن” به شهرت رسید. هدف از این نمایشگاه وادار کردن انسان ها به تأمل و به نمایش گذاشتن ابعاد مختلف انسان بودن میباشد.

جالب است بدانید که افراد بسیاری داوطلبانه اجساد خود را پس از مرگ به این موزه اهدا کرده اند تا در خدمت علم پزشکی قرار گیرد. شرط اجساد مورد پذیرش این است که افراد مذکور بیماری های واگیر دار مانند ایدز نداشته و از آفات جسمانی مصون بوده باشند. وزن آن ها نیز نباید بیش از 250 پوند باشد.