جنگل‌های هیرکانی
-
1 -
2
-
3
-
4
-
5
-
6
-
7
-
8
-
Lerik_Azerbaijan_03
شرح
جنگل‌های هیرکانی
جنگل‌های هیرکانی در زبان رایج و عامیانه ی مرم ایران جنگل های شمال نامیده می شود و این جنگل ها متراکم ترین ناحیه جنگلی ایران را تشکیل می دهند. این جنگل ها که در جنوب دریای خزر قرار گرفته اند بین کشورهای ایران و آذربایجان مشترک هستند. جنگل های هیرکانی از سال های بسیار دور به جا مانده اند و حتی برخی می گویند عمر آن ها را با دایناسورها (دوره سوم زمین شناسی) برابر می دانند.
مساحت این جنگلها ۵۵ هزار کیلومتر مربع است که دو میلیون هکتار آن در ایران و ۲۰ هزار هکتار در آذربایجان قرار گرفته. ارتفاع آن از سطح دریا شروع می‌شود و به ۲۸۰۰ متر می‌رسد. حدود نیمی از این جنگلها از بین رفته و الان فقط از ۳/۱۰ درصد آن حفاظت می‌شود.
۵۳ درصد جنگلها در مازندران، ۲۶ درصد در گیلان و ۲۱ درصد در گلستان قرار دارند. در جاهایی مثل پارک ملی گلستان، جنگل الیمستان هراز، جنگل افراتخته، جنگل ابر شاهرود، جنگل های ارسباران، پارک جنگلی بی‌بی یانلو و پارک جنگلی ناهارخوران گرگان می‌توانید به این جنگلها دسترسی داشته باشید. همچنین بولا، جنگل واز، حوزه کجور نوشهر، پلنگ دره، چهارباغ چالوس، جنگل خشک‌داران، گشت رودخان، سیاه رودبار گیلان و منطقه حفاظت شده لیسار جزو این جنگل‌های کهنسال هستند.
پوشش حیوانی جنگل
این جنگلها سال‌هاست در آب و هوای معتدل جنوب خزر دوام آورده‌اند و پناهگاه حیوانات زیادی بوده‌اند. ۲۹۶ گونه پرنده در گوشه و کنار درختان آن زندگی می‌کنند؛ مثل عقاب، جغد، اردک خاکستری، شاهین، کرکس، قرقی، دارکوب، سار و اردک نوک‌پهن که پاییزها به این‌جا می‌آید. قرقاول خزری یکی دیگر از این پرنده‌هاست که گونه‌ای درحال انقراض به‌حساب می‌آید.سالها قبل، ۹۸ گونه پستاندار در این‌جا زندگی می‌کردند که بعضی از آنها در حال انقراض‌اند و بعضی گونه‌های دیگر همچنان زنده مانده‌اند.
در بیشتر جاها نسل مرال، کل، بز و شوکا منقرض شده. خرس قهوه‌ای که بینایی ضعیف ولی بویایی و شنوایی عالی دارد، روباه سر دم سیاه که فقط در جنگل‌های هیرکانی پیدا می‌شود، پلنگ، گرگ، گراز، شغال، سمور، خارپشت، خرگوش، گورکن، موش جنگلی، گربه وحشی و گورکن همه از صاحب‌خانه‌های جنگل به‌شمار می‌روند. اسبچه خزر را هم بگوییم که در جنگل‌های آمل کشف شده و همان‌جا هم زندگی می‌کند.
پوشش گیاهی جنگل
در این جنگلها ۱۵۰گونه درخت و بوته وجود دارد. آنها در دسته جنگل‌های سبز تابستانی یا پهن‌برگ خزان‌کننده قرار می‌گیرند. نوع درختان هم در منطقه کم‌ارتفاع، با درخت‌های دامنه‌ها و نواحی خیلی بلند با هم فرق دارد.
راش، بلوط، افرا، نارون، توسکا، زبان گنجشک، ممرز، بارانک، سرخدار، نمدار، انجیلی، لرگ، لیلکی، خرمندی، انجیر و شمشاد بیشتر از بقیه هستند.
درختچه‌های زیادی در این ناحیه پیدا می‌کنید، مثل زغال‌اخته، انار، ازگیل، زالزالک، کوله خاس، آلوچه وحشی، سیب وحشی و خاس. گونه‌های بومی که برگ‌های سوزنی دارند، درختان سرخدار، زربین و سرونوش در دنیا کم‌نظیرند.
