آبشار دوی پخارا

معرفی آبشار دوی پخارا

کشور نپال با طبیعتی جذاب و دیدنی، یکی از مقاصد محبوب گردشگری به شمار می‌رود. یکی از شهرهای تماشایی این کشور کوچک، پُخارا، با مناظر کوهستانی و معابد بودایی گوناگون است که تجربه‌ای بی‌همتا را برایتان رقم می‌زند. پُخارا بخشی از جاده‌ای زیبا است که بین هند و تبت کشیده می‌شود. پخارا اولین شهر گردشگری و مناسب برای اوقات فراغت در نپال شناخته می شود. پخارا به خاطر داشتن سواحل سرسبز، دریاچه‌های آرام و آبشار دوی پخارا و دید زیبا به سمت کوه‌های بلند یکی از مکان‌های محبوب برای مسافران است.

این ناحیه به عنوان دروازه‌ی ورود به منطقه آناپورنا در شمال غرب نپال شناخته شده و شهر ساحلی اقامت‌گاه محبوبی برای کوهنوردان خسته است. آبشار دِوی، نام آبشار کوچکی در شهر پخارا است که در نزدیکی غار ماهادِو قرار دارد و ثابت می‌کند که جذابیت یک آبشار، صرفاً به میزان ارتفاع آن بستگی ندارد. نام نپالی آبشار دوی، «پاتاله چانگو» به معنی آبشار زیرزمینی است.

مسیرآبشار دوی پخارا

 این آبشار از دریاچه فیوا سرچشمه می‌گیرد و بعد از سرازیر شدن به سمت پایین، فشار آب گودال‌هایی را به وجود می‌آورد که شکل‌های آن‌ها به نوبه‌ی خود دیدنی است. سپس جریان این آبشار به داخل یک تونل زیرزمینی سرازیر می‌شود و بعد از خارج شدن از آنجا، راهش را به غار «گاپتسوار ماهادو»  باز می‌کند. با توجه به اینکه «آبشار دوی» و غار ماهادو نزدیک هم هستند، می‌توانید با یک تیر دو نشان بزنید و از هر دوی آن‌ها در یک روز دیدن کنید.

اگر قبلاً آبشارهای دیگری را از نزدیک دیده باشید، احتمالاً آبشار 150 متری دوی به نظرتان کوچک خواهد آمد؛ اما زیبایی این آبشار فقط به ارتفاعش محدود نمی‌شود، بلکه شکل گودال‌ها و ادامه پیدا کردن جریان آن تا 100 متر زیر زمین و رسیدن به غار ماهادو نیز جزو ویژگی‌های منحصر به فردش است. اگر به این غار بروید، می‌توانید آبشار را از پایین هم تماشا کنید.

چاه شانس آبشار دوی پخارا

 همچنین چاه شانس، همان نزدیک ورودی آبشار قرار دارد که بازدیدکنندگان می‌توانند دور هم خوش بگذرانند و شانسشان را امتحان کنند تا سکه‌شان را روی مجسمه‌ی الهه بیندازند. علاوه بر آن، می‌توانید از خانه‌های قدیمی نپالی و مجسمه‌ی مردمی که لباس سنتی به تن دارند نیز دیدن کنید و عکس بیندازید.

تاریخچه نام آبشار دوی پخارا

در رابطه با اسم این آبشار ابهاماتی وجود دارد که برای رفع آن بهتر است سری به سرگذشت غم انگیز آن بزنیم. گویا در سال 1961 میلادی، یک زوج سوئیسی در سفرشان به نپال، برای شنا به این منطقه می‌آیند و ظاهراً دریچه‌ی سد دریاچه، بدون هشدار قبلی باز می‌شوند که این موضوع باعث ایجاد سیلاب و غرق شدن خانم دوی (Davis) می‌شود و جسدش را سه روز بعد با تلاش فراوان پیدا می‌کنند. این حادثه‌ی تلخ، توجه‌های زیادی را به سمت این آبشار جلب می‌کند و بعد از آن، به آبشار دوی معروف می‌شود.

از آن به بعد، در بعضی نقاطی که احتمال بروز حادثه می‌رفت نیز برای امنیت بیشتر حفاظ کشیده‌اند. مردم معمولاً در نوشتن این اسم نیز اشتباه می‌کنند و آن را Devi می‌نویسند. دلیلش این است که دوی یک نام مرسوم نپالی است و نام مادر بودا نیز دوی بوده است. بعضی از گردشگران، فصل بارندگی شدید را برای بازدید از این آبشار انتخاب می‌کنند تا از صدا و شدت جریان آب لذت بیشتری ببرند.

بهترین زمان بازدید از آبشار

اما معمولاً بهترین زمان برای بازدید از این آبشار، از خرداد تا شهریور است که سطح آب پایین‌تر می‌باشد و در کمال آرامش می‌توانید پدیده‌ی فرسایش خاک و پل‌هایی که در اثر فشار آب ایجاد شده‌اند و شکل عجیب آن‌ها را از نزدیک تماشا کنید. بهترین زاویه برای عکس گرفتن، همان ابتدای راهروی آبشار است که به زیباترین نقاط آن و مسیر جریان آب به سمت غار اشراف دارد. اما معمولاً در فصل‌های پرطرفدار آن، جمعیت زیادی به این سمت می‌آیند و برای عکس گرفتن باید کمی صبر کنید تا نوبتتان شود؛ یا اینکه از خیر این زاویه‌ی عالی بگذرید و جای خلوت‌تر دیگری را که دید خوبی داشته باشد، برای خودتان پیدا کنید.