موریس کشوری جزیرهای با طبیعتی بسیار متفاوت و زیبا است. ساحلها، اقامتگاهها، سنتها و بسیاری جاذبههای دیگر این کشور مسافران زیادی را از سراسر دنیا به سوی خود میخواند. موریس در جنوب غربی اقیانوس هند و در شرق ماداگاسکار قرار دارد. این کشور شامل جزایر موریس، جزیره رودریگز و جزایر خارجی (شامل جزایر آگالگا، مجمعالجزایر سنت براندون، جزیره ترومیلن، مجمعالجزایر چاگوس و غیره) است. پایتخت موریس بزرگترین شهر آن یعنی پورت لوئیس نام دارد که از سال ۱۸۱۰ تا ۱۹۶۳ مستعمره انگلیس به شمار میرفت.

نگاهی به تاریخچه و ساکنین جزیره موریس
در سال ۱۷۱۰، هلندی ها جزیره را ترک کرده و حیواناتی مانند میمون ماکائو، گوزن جاوا و گیاهانی مانند نیشکر را در این جزیره باقی گذاشتند. در ادامه بردگان فراری و گروه های مجرمین فراری به این جزیره پناه آورده و آسیب های فراوانی به محیط زیست طبیعی جزیره طی این دوران وارد شد.
برای نمونه گیاهان و درختان بومی جزیره به دلیل ظهور گونه های جدید و ناشناخته گیاهی آسیب دیدند، نوعی پرنده بومی در این جزیره که با نام دودو (Dodo) شناخته می شد به دلیل اینکه به آسانی قابل شکار کردن بود و به راحتی می شد با دست این جانور را گرفت، منقرض شده و تمامی درختان مرغوب آبنوس سیاه که دارای الوار مرغوب و مناسبی بودند، قطع شده و مورد استفاده قرار گرفتند.

در سال ۱۷۱۳ فرانسوی ها به این جزیره وارد شدند و در همان سواحل جنوب شرقی سکونت کردند. آن ها این منطقه را بندر بوربون (Port Bourbon) نامیده و نام جزیره را نیز عوض کرده و (Ile de France) گذاشتند. در ادامه آن ها در بخش های شمال غربی جزیره ساکن شده و لنگرگاه بزرگی در این محل تاسیس کردند که شهر امروزی پورت لوئیس، مرکز کشور موریس در همین محل قرار دارد.

در آگوست سال ۱۸۱۰ میلادی، بریتانیایی ها تلاش کردند تا جزیره موریس را تصرف کرده و فرانسوی ها را از آن بیرون کنند اما در نبرد خونینی که در گراند پورت رخ داد، فرانسوی ها پیروز شده و بریتانیایی ها گریختند. در دسامبر همان سال بریتانیایی ها با نیروهایی تازه نفس به جزیره بازگشته و این بار موفق به تصرف جزیره شدند.
پس از این تاریخ، جزیره فوق مجددا با نام موریس نامیده شده و تا زمان استقلال، تحت نظر بریتانیا اداره می شد. در سال ۱۸۳۵ برده داری در این جزیره ممنوع شده و برده های آفریقائی تصمیم گرفتند مزارع را ترک کرده و به روستاهای ساحلی جزیره کوچ کنند. در ادامه، مزرعه داران موریس اقدام به استخدام کارگران آزاد از هندوستان و عمدتا از ایالت های بیهار در شمال شرقی هند و تامیل نادو در جنوب این کشور کرده و پای هندی ها هم به جزیره باز شده و صنعت نیشکر در آن رونق گرفت.

در سال ۱۹۶۸ میلادی، جزیره موریس توانست استقلال خود را به عنوان یک کشور مستقل به دست آورده و نخستین نخست وزیر این کشور موفق به تشکیل نخستین دولت ملی موریس شد. پس از این کشور موریس به عنوان یک کشور دموکرات و آزاد رو به توسعه و رشد رفته و امروزه یکی از ثروتمند ترین کشورهای قاره آفریقا محسوب می شود. در سال های اخیر افت صنعت نیشکر و تغییرات آب و هوایی سبب شد تا رشد اقتصادی موریس با وقفه ای رو به رو شود.

آب و هوای جزیره موریس
آب و هوای جزیره موریس از نوع استوایی معتدل همراه با بادهای جنوب شرقی بوده و دارای زمستان های گرم و خشک از ماه می تا نوامبر و تابستان های گرم و مرطوب از ماه نوامبر تا می است. طوفان های موسمی در این منطقه از ماه نوامبر تا آپریل مشاهده شده و بیشترین حجم این طوفان ها معمولا در اواخر ماه دسامبر تا ابتدای ماه مارچ ، رخ می دهد. به طور مختصر می توان ویژگی های آب و هوایی بخش های مختلف موریس را به این شرح اعلام کرد:

- سواحل غربی؛ گرم ترین منطقه جزیره هستند.
- سواحل شرقی بیشترین میزان وزش باد را دارند.
- ماه های دسامبر تا فوریه، گرم ترین ماه های سال محسوب می شوند.
- خشک ترین ماه سال در جزیره موریس، اکتبر است.
- خنک ترین دوره زمانی سال در موریس حد فاصل ماه های ژوئن تا آگوست است.

این کشور منزلگاه گونههای گیاهی جانوری بسیاری بوده و هست اما سکونت انسان و ورود گونههای غیر بومی به این منطقه باعث انقراض یا تهدید برخی گونههای گیاهی و جانوری شده است. پیش از ورود پرتغالیها در سال ۱۵۰۷ هیچ پستاندار خاکی در این جزیره وجود نداشت. امروزه بیش از ۱۰۰ گونه گیاهی و جانوری منقرض و در معرض خطر هستند که از دهه ۱۹۸۰ فعالیتهایی جهت محافظت از این گونهها انجام شده و میشود.

منبع : ویکی پدیا